#تفسیر_قرآن_کریم (تفسیر آیه ٩ و ۱۰ سوره هود) 💠در این آیات گوشه هائى از حالات افراد ضعیف الایمان تشریح شده، همان نقاط ضعفى که انسانها را به راه هاى تاریک و فساد مى کشاند 💠 میفرماید: از نقطه ضعفهای این افراد، کم ظرفیتى در برابر مشکلات است، آیه میگوید: و هر گاه نعمت و رحمتى به انسان بچشانیم، و سپس آن را از او بر گیریم، او مأیوس و نومید مى شود و به کفران و ناسپاسى بر مى خیزد. گر چه در این آیه، سخن از انسان به طور کلى به میان آمده، ولى کلمه انسان در این گونه آیات اشاره به انسان هاى تربیت نایافته و خودرو و بى ارزش است 💠نقطه ضعف بعدی آنها، این است که هنگامى که در ناز و نعمت فرو مى روند، چنان خودباختگى و غرور و تکبر بر آنها چیره مى شود، که همه چیز را فراموش مى کنند، آیه میفرماید: اگر نعمت هائى بعد از ناراحتى ها به این انسان برسد، چنان مغرور مى شوند که مى گویند: دیگر همه مشکلات و ناراحتى هاى من برطرف شد و هرگز باز نخواهد گشت، و به همین جهت، شادى و سرور بى حساب و فخرفروشى و غرور بى جا سر تا پاى او را فرا مى گیرد، آن چنان که از شکر نعمت هاى پروردگار غافل مى گردد. 💠 همه این صفات؛ پدیده هائى هستند از کوتاهى فکر و کمى ظرفیت. و اختصاص به گروه معینى ندارد، بلکه یک سلسله اوصاف عمومى براى افراد ضعیف الایمان است. برعکسِ افراد باایمان، که روحى بزرگ و فکرى بلند، سینه اى گشاده و ظرفیتى وافر دارند، که نه دگرگونى هاى روزگار آنها را تکان مى دهد، نه سلب نعمت ها آنان را به ناسپاسى و نومیدى مى کشاند، و نه روى آوردن نعمت ها آنها را در غرور و غفلت فرو مى برد. 🌐 @ashora_karbala