❇️اندر حکایت دست‌بوسی برخی مراجع مجازی ❗️ برادران راه را سدّ نکنید. مانع خیر نشوید. ❗️اگر دست من و شما را نمی‌بوسند، مانع بوسیدن دست مراجع بالفعل یا بالقوه، مراجع بلاقوه، مراجع حقیقی، مراجع مجازی، اولیاء بالفعل یا بالقوه الهی، و ... نشوید. 💢 اندونزی‌ها با حالند. لذا اگر شبی یا روزی دست شما را بوسیدند فکر نکنید شما از اولیای الهی یا از زمره‌ی مراجع هستید. دست سنی‌ها را هم می‌بوسند. 🔹ظاهراً اهل اندونزی خیلی دست‌بوسی می‌کنند. چند سال پیش چند اندیشمند معمولی اهل سنت از اندونزی آمده بودند قم. در تقریب مذاهب طلبه‌های اندونزیایی مدرسه‌ی امام خمینی(ره) دست آنها را می‌بوسیدند.❗️ ♻️چند سؤال ساده: چرا دست من و شما را نمی‌بوسند؟ آیا بی‌معنویتیم؟ آیا چون سید نیستیم؟ چرا معنویتمان آن قدر کم است که به فکر مردم هم نمی‌رسد که دست من و شما را ببوسند؟ همه مشکل که در بدبینی مفرط مردم و سوء تبلیغات نیست. پس چرا این همه درس و بحث معنویت نیاورده یا کم آورده؟ مشکل کجاست؟ 🌸سؤال مهم‌تر: اگر دست من و شما را بوسیدند چه حسی خواهیم داشت؟ 🔹عبرت تاریخ: نگران مرجعیت هم نباشید، شیخ حسینعلی منتظری قائم مقام بود و کرسی مرجعیت فراگیر هم در انتظار او، اما چند نفر سر قبر او فاتحه می‌فرستند و چند اصلاحاتی از او حاجت و حداقل حاجت پیروزی در انتخابات می‌خواهند؟! اما آیت الله بهجت که مرید چندانی نداشت، آخر عمر مرجع شد. اما چند نفر سر مقبره‌ی او برای فاتحه و گرفتن حاجت حاضر می‌شوند؟ ذبیح الله نعیمیان 💠اسرار پیدا کانال جریان‌شناسی و تاریخ معاصر: 💠 @asrar_p