بسم الله الرحمن الرحیم ادامه سلسله مباحث احیای سنت های طبی اسلامی علمی فراگیر و گسترده و کامل که درباره ساختار روحی جسمی انسان سخن می گوید و برای خوراک او اهمیت زیادی قائل است و هستی اش را در گروه غذائی که برایش مشخص شده(حلال و طیب) می داند اهمیت خوراک و غذا در طب قرآنی به اندازه ای است که خداوند سبحان خلقت و اعمال انسان را مساوی با غذای انسان می داند سوره طارق آیه ۵:فلینظر الانسن مم خلق:انسان مغرور در بدو خلقت خود بنگرد که از چه آفریده شده است. سوره عبس:فلینظر الانسن الی طعامه:آدمی به قوت و غذای خود به چشم خود بنگرد .ادامه آیات بعدی که از درون خاک انواع نباتات و حبوبات و باغ انگور و درخت زیتون و نخل خرما و انواع میوه ها و علفها و مرتعها که خوراک آدمیان و حیوانات شماست آفریدیم. سوره کهف آیه۱۹ در مورد اهمیت غذا انسان است .داستان اصحاب کهف بعد از بیدار شدن در تدارک غذا و خوراک گفتند بفرستید تا مشاهده شود کدام طعام پاکیزه تر و حلال تر است تا از آن روزی خود فراهم آورید. در این طب انسان بر اساس طبع و مزاج خود ،غذا و فصل عمل می کند و بهترین روش پیشگیری را بیان می کند (بخورید و بیاشامید ولی اسراف نکنید یعنی بر اساس طبع خود و به اندازه و سازگار با تن بخورید). در طب قرآنی امکان شفاست که در هیچ طب دیگری وجود ندارد . سوره نحل آیه ۶۹ اشاره به شفای ماده غذایی عسل شده است. پایه و اساس درمان در این طب صرفا استفاده از خوراک حلال و طیب است نه دارو طبق تدابیر درمانی که قبلا اشاره شد تدبیر به الاغذیه در راس تدابیر درمانی است که تدابیر بالادویه و تدبیر به الدوا در مراحل بعدی قرار دارد. با توجه اهمیت موضوع غذا و طبع غذا و سازگاری بین طبع و تن آدمی لازم است هر انسان طالب نجات و سلامتی طبع خود و خوراکش را بداند و اندر آن تدبر کند بهر سلامت خود و اطرافیان خود. برگرفته از سخنان محقق طب اسلامی قرآنی استاد جمشید خدادادی. ◀️کانال طب اسلامی ایرانی @asrarsalamat