#تدبردرقرآن
📖سوره مومنون (آیه ۱۱۵الی۱۱۸)
أَفَحَسِبْتُمْ أَنَّمَا خَلَقْنَاكُمْ عَبَثًا وَأَنَّكُمْ إِلَيْنَا لَا تُرْجَعُونَ (١١٥)
آیا پنداشتهاید كه شما را بیهوده و عبث آفریدیم، و اینكه به سوی ما بازگردانده نمیشوید؟
فَتَعَالَى اللَّهُ الْمَلِكُ الْحَقُّ لَآ إِلَٰهَ إِلَّا هُوَ رَبُّ الْعَرْشِ الْكَرِيمِ (١١٦)
برتر است خدا آن فرمانروای حق [از آنكه كارش بیهوده و عبث باشد]، هیچ معبودی جز او نیست، [او] پروردگار عرش باارزش است.
وَمَنْ يَدْعُ مَعَ اللَّهِ إِلَٰهًا آخَرَ لَا بُرْهَانَ لَهُ بِهِ فَإِنَّمَا حِسَابُهُ عِنْدَ رَبِّهِٓ إِنَّهُ لَا يُفْلِحُ الْكَافِرُونَ (١١٧)
هر كس با خدا معبود دیگری بپرستد [كه] هیچ دلیلی بر حقّانیّت آن ندارد، حسابش فقط نزد پروردگار اوست؛ بدون تردید كافران، [بر هیچ چیزی] پیروز نمیشوند.
وَقُلْ رَبِّ اغْفِرْ وَارْحَمْ وَأَنْتَ خَيْرُ الرَّاحِمِينَ (١١٨)
بگو: ای پروردگار من [مرا] بیامرز و [بر من] رحم كن و تو بهترین رحم كنندگانی.