امروز شهر ری، در سوگ آسمانی شدن نگینی است که عطر حسن مجتبی را با خود به همراه داشت و زیارتش همسنگ زیارت سیدالشهدا (ع) است. شاهد آن این روایت است که امام هادی (ع) فرمود: «زیارت قبر عبدالعظیم حسنی که نزد شماست، هر آینه مثل زیارت امام حسین(ع) در کربلا است»[1] آری عبدالعظیم حسنی، فرزند عبدالله بن علی، از نوادگان حضرت امام حسن‌مجتبی (ع) است و نسبش با چهار واسطه به آن حضرت می‌رسد؛ به همین خاطر به «عبدالعظیم حسني» شهرت يافته است. وجود نازنینی که چراغ تابان شهر ری شد و در طول عمر با برکت 79 ساله‌اش با دوران امامت چهار امام معصوم، يعنی امام موسی کاظم (ع)، امام رضا (ع)، امام محمد تقی (ع) و امام علی النقی (ع) مقارن بوده است؛ اما آنچه قطعیت دارد این است که ایشان محضر امام محمدتقي (ع) و امام هادی (ع) را درك كرده و از آنان نقل حدیث نموده‌اند.[2] بزرگ مردی که از ابعاد مهم شخصیتی ‌اش، مقام، دانش و خدمات علمی اوست. ایشان علاوه بر نقل احادیث از ائمه معاصر خویش کتاب ‌هایی نیز تالیف نموده که این دو اثر از آن جمله است: «خطبه های امیرالمومنین (ع)» و «کتاب یوم و لیله» آری این فرزند پیامبر نیز همچون اجدادش در شکوفایی شیعه و گسترشش کوشید و مسافری شد به دیار ایران زمین تا شهر ری را به نور قدومش منور کند و از تابش وجودش سیراب. اما امشب با پر کشیدنش ، اگر چه کوچه‌های شهر ری را از نور وجود نازنینش محروم می‌کند اما نور علم و پارسایی‌اش تا ابد در دل شیعیان رخنه خواهد کرد. وفاتش تسلیت باد. (زهرا مرادوند)