◾️ فرصتی شد تا تدبری داشته باشیم در سوره مبارکه فجر... همیشه شنیده‌ایم که سوره فجر، سوره‍ امام حسین علیه‌السلام است... همیشه آیات آخرش را به یاد امام حسین علیه السلام و یارانش شنیده و خوانده‌ایم که: یَا أَیَّتُهَا النَّفْسُ الْمُطْمَئِنَّةُ ﴿٢٧﴾ ارْجِعِی إِلَى رَبِّکِ رَاضِیَةً مَرْضِیَّةً ﴿٢٨﴾ فَادْخُلِی فِی عِبَادِی ﴿٢٩﴾ وَادْخُلِی جَنَّتِی ﴿٣٠﴾ ◾️اما در این آیات از شخصیت یا شخصیت های دیگری هم سخن می‌گوید... عبادی... بندگان من... اینها چه کسانی هستند که نفس مطمئنه ها به آنها ملحق می‌شوند؟ ◾️قرآن کریم پیامبر گرامی را با صفت عبد توصیف کرده است و همراه ایشان اهل بیت جزء عباد الله هستند... پس نفس مطمئنه در اوجش ابا عبدالله است که به پیامبر اکرم ملحق می‌شود. 🔹اما در سطوح پایین تر به تمام کسانی اشاره دارد که ذی حجر هستند: دارای حدود ، سنگچین شده ، دارای ادب و رعایت، دارای خط قرمزهای فطری و انسانی و دینی... 🔹کسانی که برای خودشان در مقابل خدا شأنیت قائل نیستند که با وجود نعمت مغرور و با وجود سختی ناامید و افسرده شوند... 🔹کسانی که نه حب مال دارند نه خورنده و از بین برنده مواریث هستند... 🔹کسانی که حواس‌شان جمع یتیم و مسکین جامعه و دنیا هست... کربلا صحنه مواجهه ذی حجر ها و طغیان‌گرهاست... ◾️و ابوالفضل عباس جلوه زیبایی از ذی حجرهایی است که نفس مطمئنه‌‌شان در حالیکه راضیه مرضیه است به عباد خدا ملحق می‌شود... در این روز تاسوعا تصمیم بگیریم و دعا کنیم برای ذی حجر شدنمان... حد شناس و حد نگهدار بودن! کوفی‌ها خودشان را ارزان فروختند ما چطور؟