. دولت پزشکیان و رفیقان ناهمدل -۲ ۵) نقشه راه و راهبرد دولت در این میدان پیچیده اما مهم، کدام است؟ آیا روزمرّگی، کفایت این مصاف پیچیده را می کند؟ آیا نادوستان مدعی حمایتی که دل در گرو غرب دارند، می توانند معاضد خوبی باشند؟ یا صرفا با سودای ایجاد فشلی و ضعف، در دولت طمع کرده و به تحمیل "ناکارآمدی" + "تحمیل راهبرد گمراه کننده" اصرار دارند؟ جایگاه برنامه نویسی درون زا، اقتصاد مقاومتی، اصلاحات اقتصادی معطوف به حمایت از اقشار متوسط و پایین، و باز توزیع منابع و فرصت ها در راهبرد دولت کجاست؟ مهم است که عاقبت کار دیده شود. این عبرت برای هفت پشت ملت ما کافی است که دست کم، پنج سال از دوره هشت ساله دولت اسبق، به تعطیلی و تعلیق و انتظار کشیدن نتیجه مذاکرات سپری شد؛ و مباد که مشورت های به دور از صداقت و صلاحیت، دولت محترم را به بیغوله ای مشابه یا حتی بدتر رهنمون شود. ۶) آیا می توان پذیرفت که انتصاب برخی افراد ناصالح و حتی مجرمان محکوم شده در برخی مناصب مهم، به حاشیه افتادن مسائل فوریت دار اصلی و تبدیل مسائل فرعی و حواشی به اولویت، کوتاهی در ذخیره سازی سوخت زمستانی نیروگاه ها و قطعی برق ناشی از آن، گران کردن های شبانه و ناگهانی و بی قاعده کالا ها و خدمات و..، اتفاقی است و نه برنامه ای برای ناکارآمد کردن دولت و ناراضی کردن مردم و نهایتا تضعیف موضع نظام در مقابل غرب؟! تجارب گذشته می گوید تحمیل ناکارآمدی و ایجاد بن بست مصنوعی، تصادف نیست. مدیر کانال معاند و امنیتی آمدنیوز در فرانسه (قبل از بازداشت و انتقال به ایران) گفته بود: «در انتخابات ۹۶ این جوری نبود که راه بیفتیم و بگوییم اصلاح ‌طلبیم یا عاشق روحانی هستیم. مجموعه ما تحلیل امنیتی داشت... با توجه به شرایط به این نتیجه رسیدیم که باید برویم پشت سر فردی مثل روحانی. ما شیفته و دلباخته کسی نبودیم. همین الان هم از کاری که آمد نیوز در انتخابات کرد، دفاع می ‌کنم. ما با تحلیل این کار را کردیم. کشور باید به نقطه جوش می ‌رسید و اگر آدمی مثل رئیسی سر کار می ‌آمد، کار به نقطه جوش نمی ‌رسید». ۷) کاریکاتور ساختن از همه مسئولیت های سنگین و متنوع دولت محترم در قالب "مذاکره با آمریکا و اروپا"، نقشه ای است که برخی عناصر منفعل، مامور اجرای آن هستند. همین روزها در حالی که واکنش های نامتناسب نسبت به گستاخی های اروپا (اعلام دو تحریم و صدور یک قطعانه در آژانس) دیده می شود، برخی مدعیان اصلاحات و اعتدال بر‌آنند که تصویر واقعی ترامپ را از ذهن ها بزدایند و فردی تاجر پیشه و اهل معامله و توافق و تفاهم را ترسیم نمایند. وقیح ترین آنها، ترامپ را (همان که آقای روحانی، مذاکره با عهدشکنی چون او را دیوانگی خواند)، فرصتی بزرگ می خوانند! این در حالی است که فردی با مختصات آنجلا مرکل صدراعظم سابق آلمان گفته است: "نسبت به بازگشت دوباره ترامپ به قدرت ابراز تاسف می‌ کنم. هر دیدار من با او، مانند یک رقابت بود؛ به این صورت که یا تو یا من". ۸) پیش از آقای پزشکیان، دو رئیس جمهور و دولت با دو رویکرد متفاوت بر سر کار آمدند. بیانات رهبر انقلاب -مستند به واقعیات روشن تاریخی- در آخرین دیدار با هر کدام از آنها، شایسته تامل و درس آموزی است. ایشان در آخرین دیدار رئیس‌ جمهور و هیئت دولت دوازدهم (۵ مرداد ۱۴۰۰) فرمودند: "دیگران باید از تجربه‌ های شما استفاده کنند. خب حالا یک تجربه را من بخصوص یادداشت کرده ‌ام. این تجربه عبارت است از بی ‌اعتمادی به غرب؛ آیندگان باید از این تجربه استفاده کنند. در این دولت معلوم شد که اعتماد به غرب جواب نمی دهد؛ به ما کمک نمی کنند و هر جا بتوانند ضربه می زنند؛ آنجایی که ضربه نمی زنند، امکانش را ندارند. این، تجربه‌ بسیار مهمّی است. مطلقاً نبایستی برنامه‌ های داخلی را به همراهی غرب، موکول و منوط کرد،‌ چون قطعاً شکست می خورَد. شماها هم هر جا که کارهای تان را منوط کردید به غرب، ناموّفق ماندید؛ هر جا که بدون اعتماد به غرب، خودتان قد عَلَم کردید و حرکت کردید موفّق شدید. نگاه کنید کار را؛ کارکرد دولت های یازدهم و دوازدهم این‌ جوری است. هر جا موضوعات را به توافق و مذاکره‌ با غرب و آمریکا موکول کردید، آنجا ماندید و نتوانستید پیش بروید؛ چون آنها کمک نمی کنند، دشمنند دیگر؛ هر جا از آنها قطع نظر کردید، خودتان راه‌ افتادید ، پیشرفت کردید". 💢 ادامه دارد https://eitaa.com/samen_felavarjan