⁉️ ظالمين مرفّه و مظلومين محروم، و مسئله عدل الهی؟ آيا اينکه برخی از ظالمان تا آخر عمر در ناز و خوشبختی زندگی مي کنند و در مقابل مظلومين تا آخر عمر تنها رنج و بدبختي ديده اند، در تضاد با عدل الهي نيست؟! ✍️ پاسخ اجمالی: اولين پاسخهاي اين سوال اين است که اولا هر انسان و هر ملّتي با هر نوع منش و تفکري با توجّه به مديريت صحيح و تلاش و علم گستري مي تواند به سعادت مادي برسد. ثانيا بخش مهمّي از دارايي ظالمان حاصل استعمار، دزدي، کم فروشي، احتکار، اختلاس و خيانت است که اين روش از کسب مادّيات در آئين و مرام مؤمنان و مظلومان جايز نيست. با وجود اين پاسخ ها بايد توجه داشت که گاهي انسان در عين فقر، مورد رحمت و بهره مند از نعمت الهي است. و گاهي نيز در عين ثروتمندي، مورد غضب پروردگار است. مثلا خداوند عده اي از ستمگران را با بهره مندي از ثروت به عذاب استدراج دچار مي سازد، و يا با اعطاي امکانات دنيوي و ثروت در دنيا، پاداش اعمال نيک اندک ايشان را در همين دنيا مي دهد تا در آخرت تکليفشان مشخّص باشد و ادّعايي نداشته باشند. رنج و مشكلات مومن در دنيا مي تواند از جمله نعمت‌ ها و الطاف خداوند بر انسان ‌ها باشد و با عدل الهي منافات ندارد؛ چون آثار مثبت دنيايي و آخرتي بسيار به ارمغان مي ‌آورد، از قبيل بيداري از خواب غفلت، رشد و شكوفايی استعدادها و توانايي هاي بالقوه، پاك شدن از بعضي گناهان و رسيدن به درجات و ثواب ‌هاي بزرگ و... . ✍️ پاسخ تفصیلی: ________________