🦋گفت: حواست باشد، زیاد غر نزنی. غرها می روند ناله ها و آه ها و افسوس ها و کاش ها و اماها و اگرها و ای وای ها را با خودشان می آورند؛ و آنها از کلمات بیرون می جهند و می چسبند به پیراهنت، به تنت، به جانت، به استخوانت… و آن وقت کم کم خودت، قیافه ات، رنگ چشمانت، دم و بازدمت، همه بودنت آمیزه ای می شود از غم و غصه و بی‌قراری و تشویش و ناکامی… حضورت، حال جهان را می‌گیرد و ثانیه های شاکیانه ات، اکنون را می‌آزارد. آنگاه زمان از تو می‌هراسد و مکان از تو می‌گریزد. 💚دنیا اگر تلخ است ، اما می‌شود با حبه ای از شُکر کاممان را شیرین کنیم . #معجزه_شکرگزاری