عَـطَـۺ انـٺِـظـــــاࢪ
پدر و مادرم فدایت، ای رسول خدا! مصیبت تو، بقیهی مصیبت دیدهها را به شكیبایی واداشت و همه را در مصیبت تو یكسان عزادار كرد. _ اگر به
#شكیبایی
امر نمی كردی؛ و از بی تابی نهی نمیفرمودی؛ آنقدر اشك می ریختم تا اشكها تمام شود. و این درد جانكاه همیشه در من می ماند، و اندوهم جاودانه می شُد؛ كه همه اینها در مصیبت تو ناچیز است. • چه باید كرد كه زندگی را دوباره نمیتوان باز گرداند، و مرگ را نمی شود مانع شد، پدر و مادرم فدای تو! ما را در پیشگاه پروردگارت یاد كن؛ و در خاطرات نگهدار. نَهجُالبلاغه، خطبه۲۳۵
#الـٰلّهُمَ_عجــِّلِ_لوَلــیِّڪَ_اَلْفــَرَجْ
#بحق_حضࢪٺ_زینب_کبری_سلام_الله_علیها
#بر_چهره_دلگشای_مهدی_صلوات
#اَلّلهمَ_صَلِّ_عَلی_مُحمَّد_وَ_آلِ_مُحمَّد_وَ_عَجِّل_فَرَجهُم