اسـتاد محمد(به لفظ محلی اوس ممد) پدر بزرگ حقیر و از سرشناسان طایفهٔ شیرالی(شیرعلی) بوده است که وقتی مرحوم پدر خردسال بوده اند ، از دنیا رفته است . او نجار وسنگ تراش زبردستی بود که علاوه بر ساخت در وپنجرهٔ چوبی ، بیشـتر آلات و ادوات کشاورزی نظیر خیش ، خرمن کوب و جنگر(چنگک) و مانند آن را برای کشاورزان روسـتای گِرگِری و روسـتاهای اطراف ، می ساخته است پدر بزرگ خانمم مرحوم حاج بهرام جعفری که تا سال ۸۹ هجری شمسی در قید حیات و فردی مؤمن ، متدین و اهل مطالعه و خوش صحبت بود ، برای بنده تعریف کرد که روزی برای انجام کاری مهمان مرحوم اوس ممد بوده که در قوری سنگی دست ساز استاد چای زغالی دم و باهم صرف کرده اند(از افراد دیگری نیز از این قوری جالب حکایت هایی شـنیدام) مرحوم حاج بهرام با بیانی گرم از مهارت و مهمان نوازی استاد صحبت می کرد و با تفقدی خاص حقیر را به ودیعت ارثی از ایشان منتسب می کرد ! روح هر دوی ایشان و همهٔ منسوب من و شما (خوانندهٔ این سطور) شاد باد . آمین یا رب الودود ─┅═‎‌‌‌‌‌‌༅࿇💝࿇༅═‎‌‌‌‌‌‌┅─ @shapour_shilani