🏴پيشگويی پيامبر اكرم (ص) درباره نهضت امام خمينی(ره): در حديثی علامه مجلسی از امام باقر(عليه السلام) نقل می كند كه پيغمبر اكرم(ص) فرمود: «... در طرف راست عرش خدا، قومی از ما بر منابری از نور قرار دارند كه چهره های آنان از نور است و لباسهايشان از نور است بگونه ای كه چهره های نورانی آنان، چشم ناظران را فرو مي پوشاند. ابوبكر گفت: ای رسول خدا اينان چه كسانی هستند؟ پيامبر ساكت ماند. آنگاه زبير همان سؤال را كرد و پيامبر خدا سكوت كرد. سپس عبدالرحمن سؤال را تكرار كرد و بازهم آن حضرت سخنی نگفت. پس علی (عليه السلام) پرسيد اف رسول خدا آنها كيستند؟ پيغمبر اكرم(ص) فرمود: آنها قومی هستند كه به وسيله «روح الله» بين آنها پيوند محبت برقرار می شود بدون آن كه نسبتهای خانوادگی و منافع مادی و امور دنيوی در اين محبت و پيوند نقشی داشته باشد. اينان شيعيان تواند و تو امام آنها هستی. در آغاز حديث به تعبير «قوماً منا» توجه شود. كلمه «منا» تداعی می كند حديثی را كه پيغمبر اكرم(ص) درباره سلمان فارسي فرمود (سلمان «منا» اهل البيت) و همچنين از كلمه «قوماً» چند حديث ديگر تداعی ميشود كه يك نمونه از آنها را يادآوری ميكنيم. اين حديث را منابع متعدد و معتبر اهل سنت از پيغمبر اكرم(ص) نقل كرده اند كه آن حضرت اين آيه را تلاوت كرد: «و ان تتولوا يستبدل قوماً غيركم ثم لا يكونوا امثالكم». سوره محمد- 38 اگر شما از دين خدا روی گردان شويد خداوند قومی را غير شما به جای شما قرار ميدهد كه كسانی كه در محضر رسول خدا (ص) بودند، پرسيدند: «يا رسول الله من هولاء الذين ان تولينا استبدلوا بنا؟» اي رسول خدا، آنهايف كه اگر ما رويگردان شديم به جای ما قرار ميگيرند، چه كسانی هستند؟ «فضرب رسول الله علي منكب سلمان، ثم قال: هذا و قومه و الذي نفسي بيده لو كان الايمان منوطاً بالثريا لتناوله رجال من فرس» (2) رسول خدا (ص) با دست بر شانه سلمان زد و آنگاه فرمود: منظور آيه، اين مرد سلمان و قوم او (ايرانيان) می باشد و به خدائي كه جانم دراختيار او است، اگر ايمان در ثريا قرار داشته باشد مردانی از فارس (3) به آن دست خواهند يافت. باملاحظه اين دو حديث معنی «قوماً منا» و رابطه آن با مردم ايران روشن تر می شود اما ذيل حديث با ارائه شناسنامه «قوماً منا» مطلب روشن تر ميگردد: «اولئك شيعتك و انت امامهم يا علي». آنان شيعيان تواند و تو امام آنانی ای علی (ع). روزگارانی سپری ميشود و پيشگوئی پيغمبر اكرم(ص) به وقوع می پيوندد و ايران پايگاه تشيع و ايرانی با اعتقاد به امامت علی(ع) و اولاد معصومين اش ساخته می گردد و بعد از قرنها اين معجزه پيغمبر آشكار مي شود. اما نقطه اوج اين پيشگوئي از آينده در اين بخش از حديث شريف است كه محوريت پيوند عاشقانه اين قوم را «روح الله» معرفی مي كند: «هم قوم تحابوا بروح الله» آيا روح الله كنايه از رحمت خدا، دين خدا، علم خدا و خلفاء الهی است همانگونه كه علامه مجلسی در ذيل حديث بيان كرده است؟ يا تصريح از شخصی است به نام «روح الله». البته تا زمانی كه شخصی به اين نام پا به صحنه وجود نگذاشته بود و تا عصر علامه مجلسی و تا قبل از امام راحل در عصر حاضر كه اصولاً در بين بزرگان و عالمان نقش آفرين دينی، چنين نامی شناخته نشده بود، اگر كسی می خواست روح الله را معنی كند ناچار بود آن را كنايه از معانی ديگر بداند، اما آنگاه كه روح الله در ميان «قوم منا» و از پايگاه تشيع و ايمان به امامت علی(ع)، محور وحدت و محبت الهی قرار مي گيرد و فراتر از مرزهای ملی گرائی «من غير انساب و لا اموال»، پرچمدار دين الهي شده و نقاب از چهره نورانی اسلام ناب محمدی ميگشايد، آيا معنی واضح تر و گوياتری از امام خمينی برای «روح الله» مي توان ارائه كرد؟ عالم بزرگ مرحوم آيه الله شيخ عباسعلی اديب اصفهانی در توضيح حديث منقول از امام باقر(ع) مي گويد: كلمه «روح الله» در اين روايت شريف، اسم است. روح الله، نامی است كه مردم مطيع او هستند و بدون هيچگونه چشمداشتی او را ياری ميكنند. ما از ابتدا تا حالا ميان علماء «روح الله» نداشتيم و اگر هم داشتيم با اين خصوصيات نبوده است. مسلماً مراد حضرت امام است. اين روايت شأن مردم را هم مشخص مي كند. شأن شهداء و ميدان دارها را و كسانی كه واقعاً در اين زمان جهت ياری خدا زحمت ميكشند و خدمت ميكنند... 📚پی نويس ها: 1- بحارالانوار علامه مجلسي ج 5 ص 139 چاپ مؤسسه الوفاء بيروت 2- تفسير الميزان ج 26 ص 250 به نقل از درالمنثور سيوطي. 3- منظور از فارس در آن زمان مجموعه ايران بوده است. 📡 @atrekhas 🇮🇷