در ايران باستان در برخى موارد؛ فردى كه مجرم شناخته شده يا مورد تهمت قرار گرفته بود براى اثبات بى گناهيش بايد از آتش ميگذشت
به اين رسم وَر گفته ميشد
فردوسى نيز در ماجراى گذر سياوش از آتش به آن اشاره ميكند.
ز هر در سخن چون بدینگونه گشت
بر آتش یکی را بباید گذشت
چنین است سوگند چرخ بلند
كه بر بيگناهان نيايد گزند
@@Atrenarges