. ﴿ مُخدِّر ﴾ در لغة: اسم فاعل از باب تفعیل به معنی بی حس کننده، سست کننده، کرخت کننده در اصطلاح طبی: به خوراکی و مشخصا دارویی گفته می شود که به خاطر خاصیت خشکی و قابضیّتی که دارد، منافذ و مجاری عضو را می بندد و با جلوگیری از جریان روح نفسانی (جریان عصبی) مانع رسیدن روح نفسانی به عضو می شود و آنرا بی حس می کند. به همین جهت است که مخدّرات، به خاطر نارسایی روح نفسانی، مسکن و ضد درد هم هستند. مانند؛ خشخاش، شاهدانه، تنباکو و مجموع فرآورده‌های اینها ( تریاک، گرس، بنگ، ناس، حشیش و.. ) و... سوالات طبی و گیاه شناسی