▫️| ذکر؛ بازخوانی بیانات رهبری در سالروز سخنرانی. ۱۴ شهریور ماه 👈۱۴ شهریور ۱۳۶۵: بیانات در هشتمین اجلاس سران جنبش عدم تعهد https://khl.ink/f/20833 👈۱۴ شهریور ۱۳۷۲: بیانات در دیدار کارگزاران نظام و میهمانان کنفرانس بین المللی وحدت اسلامی https://khl.ink/f/2683 👈۱۴ شهریور ۱۳۷۴: بیانات در آغاز درس خارج فقه: https://khl.ink/f/2763 👈۱۴ شهریور ۱۳۸۸: بیانات در دیدار جمعی از شعرا: https://khl.ink/f/8001 👈۱۴ شهریور ۱۳۸۹: بیانات در دیدار اساتید دانشگاه‌ها https://khl.ink/f/10055 👈۱۴ شهریور ۱۳۹۲: بیانات در دیدار رئیس و اعضای مجلس خبرگان رهبری https://khl.ink/f/23810 🌊 قطره‌ای از دریا؛ مهم‌ترین بخش بیانات رهبری 🗓 ۱۴ شهریور ۱۳۶۵: 💧 روش‌های آشکار استعمار کهن جای خود را به شیوه‌های پنهان‌تر، پیچیده‌تر و مؤثرتری بخشیده است. نظامی‌گری، استفاده از زور در مناقشات بین‌المللی، نقض حقوق واقعی بشر، نقض مقررات انسان دوستانه و حقوق بین‌المللی، تضعیف نظام چندجانبه، عدم تحمل نظام‎‌های مستقل از جانب دو قطب موجود، تهدید هسته‌ای جهان، تولید و کاربرد سلاح‌های امحای دسته‌جمعی و متعارف و تخریب محیط زیست انسانی و منافع طبیعی، اوج تازه و مخاطره‌انگیزی یافته است. 🗓 ۱۴ شهریور ۱۳۷۲: 💧 عزیزان من! مسلمانان دنیا، زیر نام نبىّ اکرم صلّی‌اللَّه‌علیه ‌و آله ‌و سلّم، راحت‌تر و سهل‌تر از همه ‌چیز، می‌توانند متّحد شوند. این، خصوصیت آن بزرگوار است. من بارها عرض کرده‌ام: «آن بزرگوار، مجمع و ملتقای عواطف مسلمانان است. مسلمان، به پیغمبر خود عشق می‌ورزد.» خدایا! تو شاهدی که دل‌های ما مالامال از محبّت پیغمبر است. از این محبّت، باید استفاده کرد. این محبّت، راه‌گشاست. امروز مسلمانان به اخوّت و برادری احتیاج دارند. امروز شعار «انّماالمؤمنون اخوة فاصلحوا بین اخویکم از همیشه جدّی‌تر است. امروز این ضعف و ذلّتی که مسلمانان کشورهایی در دنیا دچار آن شده‌اند، ناشی از همین تفرّق و اختلاف است. اگر مسلمانان متّحد بودند، فلسطین این‌طور نمی‌شد. بوسنی آن‌طور نمی‌شد. کشمیر آن‌طور نمی‌شد. تاجیکستان این‌طور نمی‌شد. مسلمانان اروپا، آن‌طور در محنت زندگی نمی‌کردند. مسلمانان در امریکا، آن‌طور مورد زورگویی قرار نمی‌گرفتند. علّت این است که ما با هم اختلاف داریم. 🗓 ۱۴ شهریور ۱۳۷۴: 💧 مراد از دنیا، زمین و متعلّقات آن و آبادانی و پرداختن به امور مردم و امثال این کارها نیست؛ بلکه جلوه‌هایی از دنیا (مال و جاه و مقام) مورد نظر است که انسان آن‌ها را برای خود می‌خواهد. بنابراین هر آنچه از نعم الهی در روی زمین و زیبایی‌ها و لذّت‌ها و تعیّش‌ها که به نفس انسان برمی‌گردد و برای خود می‌خواهد، در تعبیرات حدیثی «دنیا» تلقّی می‌شود و مذموم است. پیداست که هر چه انسان بیشتر به دنیا بیندیشد و بپردازد، رغبت و شوق او بیشتر می‌شود و وقتی که از دنیا رو برگرداند، بتدریج محبّت دنیا هم از دل او کاسته می‌شود. 🗓 ۱۴ شهریور ۱۳۸۸: 💧 این جوان‌هایی که دارم می‌بینم، حقیقتاً من را شگفت‌‌‌‌‌‌‌زده می‌کنند. شعرای جوان بعضی از شهرستان‌ها که می‌آیند اینجا و شعر می‌خوانند، وقتی من این‌ها را با شعرای آن شهر - در دوره‌‌‌‌‌‌‌ی جوانی خود من - مقایسه می‌کنم، می‌بینم اینها از آنها بهترند؛ با اینکه آنها بعضاً نامهای معروف و شعرای معروف و صاحب‌‌‌‌‌‌‌نامی هم بودند؛ اما وقتی من نگاه می‌کنم، می‌بینم اینها بهتر از آنها شعر میگویند. الان توی همین جلسه‌‌‌‌‌‌‌ی ما هم - حالا نمی‌خواهم اسم بیاورم - از شهری شعری خوانده شد که من شعرای قبلی آن شهر را هم می‌شناختم؛ چون من آنجا انجمن ادبی هم رفته بودم و چهره‌‌‌‌‌‌‌های معروف شعری‌شان را هم می‌شناختم. شعر این آقائی که امشب اینجا شعر خواند، از شعر همه‌‌‌‌‌‌‌ی آن شعرا که من می‌شناختم بهتر است! بنابراین این یک آزمونی است برای شعر انقلاب؛ شعر انقلاب یک حرکت مستمرِ رو به جلوی دارای اوج داشته. 🗓 ۱۴ شهریور ۱۳۸۹: 💧 توسعه‌ی آموزش عالی باید در جهت هدف‌ها باشد. مسئولان آموزشِ عالی باید از توسعه‌ی غیرهدفمند بشدت پرهیز کنند؛ چون این، هم اتلاف مال است، هم اتلاف و ضایع کردن منابع انسانی است. باید ببینیم چه لازم داریم، باید ببینیم هدف چیست و به کجا می‌خواهیم برسیم؛ بر اساس آن، فضای آموزشىِ آموزش عالی را توسعه دهیم. بنابراین برحسب نیاز، دنبال اهداف خودمان باشیم. به نظر من این مسئله‌ی خیلی حساس و مهمی است. نیازهای اصلی کشور در حوزه‌ی علوم و فناوری باید احصاء شوند؛ در زمینه‌ی علوم انسانی هم همین جور؛ بر اساس این‌ها برنامه‌ریزی شود؛ معلوم شود که چه تعداد دانشجو می‌خواهیم، چقدر دانشگاه می‌خواهیم، چه رشته‌هائی را لازم داریم، در چه سطوحی این رشته‌ها بایستی تعلیم و تعلم پیدا کند.