: (بخش یکم) 1⃣ انسان به زبان بگوید: اشهدان لااله الاالله، اشهدان محمد رسول الله و ... (ایمان زبانی) که این را نمیشود ایمان نام نهاد. 🔸حق تعالی میفرماید اینها که آمدند گفتند آمنا قولوا اسلمنا (بگو اسلام آوردید نه ) 2⃣ مرتبه بالاتر، است، که انسان در دل آنچه را در زبان میاورد اعتقاد پیدا کند. (تصدیق به دل) که این جازم است اما قابل زوال است. به این ترتیب که تصدیق کرده و احتمال خطا هم نمیدهد اما اونطور نیست که بگوئیم با چشم دل شهود کرده بلکه از باب تقلید باور کرده. مثل اینکه کسی بالای کوه ایستاده و مشرف به مناظر آن سمت کوه است و دیگری در پایین کوه است و میگوید هر چه تو میبینی را من قبول دارم. این تصدیقی که میکند جازمانه است نه بصیرتا .ً اما برعکس ایمان زبانی از دل هست. اما برعکس ایمان شهودی قابل زوال هست. 3⃣ . انسان ازمحدوده ظواهر عبور کند و غیب رو بپذیرد. (ایمان به تحقیق و مشاهده و شهود) که دیگر قابل زوال هم نیست. چشم دل باز شده است. 📚 جلسه هشتم http://eitaa.com/joinchat/2158690304C84ca230822