حکمت ۲۱۸ نهج البلاغه ؛ حسادت ، آفت دوستى(اخلاقى، اجتماعى) حَسَدُ الصَّدِیقِ مِنْ سُقْمِ الْمَوَدَّةِ. امام(علیه السلام) فرمود: حسادت (به دوست) دلیل بیمارى دوستى است. 🌹🌹 آوای عاشقی🌹🌹 تلگرام: https://t.me/so1359so ایتا: https://eitaa.com/joinchat/3432448074Ced134fcfc5 واتساپ: https://chat.whatsapp.com/IUqaTowHy0OGOI5WZk0GBt بله: https://ble.ir/so13591359 اینستاگرام: https://www.instagram.com/p/COOCS8ughY_/?igshid=18pn0jwc8m4fl 🌹🌹 لینک صلوات👇🌹🌹 https://EitaaBot.ir/counter/dq8mw5 دوستى ناسالم! امام(علیه السلام) در این گفتار حکیمانه یکى از نشانه هاى ضعف دوستى و صداقت را بیان کرده مى فرماید: «حسادت (به دوست) دلیل بیمارى دوستى است»; (حَسَدُ الصَّدِیقِ مِنْ سُقْمِ الْمَوَدَّةِ). «سقم» (به ضم و فتح سین) به معناى بیمارى است. روشن است دوستى وقتى سالم و خالى از غل و غش است که انسان آنچه را براى خود مى خواهد براى دوستش نیز بخواهد و آنچه را براى خویش ناخوش دارد براى دوستش نیز ناخوش دارد و در بعضى از روایات آمده که حد اقل مودت و دوستى همین است.