1.45M حجم رسانه بالاست
از کلید مشاهده در ایتا استفاده کنید
حکایت سعدی در مورد دروغ مصلحتی 🌹🌹 آوای عاشقی🌹🌹 ❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️ https://chat.whatsapp.com/LMNBejw0uvy7ZZMBGF3voZ ❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️ https://eitaa.com/joinchat/3432448074Ced134fcfc5 ❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️ https://www.instagram.com/p/COOCS8ughY_/?igshid=18pn0jwc8m4fl دروغ ذاتاً کار فوق العاده بدى است و بسیارى از مشکلات و بدبختى ها و نابسامانى هاى اجتماع کنونى ما بر اثر همین دروغ است. در بعضى از بیاناتى که از ائمه اهل بیت(علیهم السلام) رسیده، دروغ را کلید سایر گناهان شمرده اند! ولى در عین حال در پاره اى از موارد استثنایى، پیش آمدهایى مى کند که اگر انسان در آن جا راست بگوید فتنه و فساد بزرگى برپا مى شود در حالى که اگر راست نگوید آتش فتنه خاموش مى گردد؛ مثلا، هرگاه میان دو نفر اختلاف شدیدى باشد... قوانین اسلامى نیز این حکم عقلى را تأیید نموده و در چنین موارد استثنایى، از روى ضرورت دروغ گفتن را تجویز مى کند. ولى به دو موضوع باید مؤکّداً توجّه داشت: نخست این که این موضوع کاملا جنبه استثنایى دارد و جز در شرایط خاصّى دروغ گفتن جایز نیست و نباید عدّه اى موضوع «دروغ مصلحت آمیز» را دستاویز کرده و بدون جهت و یا براى به دست آوردن منافع شخصى دروغ بگویند و این عمل زشت را به نام این که مصلحت! ایجاب کرده، مرتکب شوند. دوّم این که اسلام بقدرى به موضوع دروغ اهمّیّت داده که حتّى در مواردى که ضرورت ایجاب مى کند که انسان دروغ بگوید، دستور «توریه»(1) داده است و در میان دانشمندان و فقهاى ما این فتوا مشهور است