نماز و عبادت همراه با خودشناسی خوب است ، شما اگر خودشناسی نکنید و تایم خودتان (خصوصیات و حالات) را به دست نیاورید همه چیز بر علیه شما حرکت می‌کند اما اگر آن را به دست بیاوری همه به نفع تو حرکت می‌کند و همه چیز به نفع تو تمام می‌شود ، ما یک طمعی درونمان داریم و یک جبهه ای می گیریم و بعد می‌بینی که‌این جبهه از داخل به لفظ می‌آید و از لفظ نیز حالت گزندگی و گیرندکی و دعوا و درگیری درست می‌کند ، لذا این جنبه ها را باید متوجه باشیم و با کمک اهل بیت ع از بین ببریم ، سپس افزودند : شما وقتی که خدا را دوست دارید با غیر خدا مشکل پیدا می‌کنید اما اگر باخدا دوست بشوید می‌توانی باهمه چیزهای دیگر راه بیایی ، کسانی که با دیگران مشکل دارند در اصل مشکل ندارند اما غافلیت خدا دارند که می‌شود دشمنی با بنده های خدا ، شیطان همیشه جبهه باطنی ما را می‌کشد به بیرون و در بیرون از خودمان یک پیراهن عثمانی دست می‌کند ، می‌آید بیرون حال تو را به که چیزی گیر می‌دهد اما تو نمیدانی که در باطن مشکل داری و ایراد داری ، شما وقتی جهل دارید کار خوب را تا آن منطقه خوبی پیش می بری بعد می‌بینی داری در آن کار خوبت خود نشان می‌دهی ، یعنی داری دائما خودت را در آن کار بزرگ می‌کنی ، شما به موازات عملی که دارید انجام می‌دهید باید کوچک و کوچکتر بشوید ، اگر بنا باشد با عمل شناخته بشوی می‌شوی یک صدام ، اما اگر آمدی عمل خیر را انجام دادی و باطنا' کوچک شدی و وقتی کوچک شدی اینجا خدا بزرگت می‌کند ، اما اگر همراه با عمل خود نشان دهی و در دهان خلق بیافتی و این میل را هم داشتی که خود نشان بدهی در اینجا در حقیقت کوچک و ذلیل می‌شوی ، اما کوچک شدن در مقابل خدا همان فقری است که پیغمبر ص می فرمود فخر من است ، سپس فرمودند : اولین کاری که انسان می‌کند باید تعلقات از وجودش برود یعنی خیشیت تو با خیشیت دنیا باید کلا قطع بشود و این اولین کاری است که انسان باید روی خودش کار کند و نه اینکه دنیا را نخواهد و در دنیا کار و تلاش نکند و به سر کار نرود بلکه باید در دل کار برود و برود با دنیا درگیر بشود و در همین میان تعلقش را هم بکند .