می خواهم برگردم به روزهای کودکی آن زمان ها که: پدر تنها قهرمان بود عشــق، تنـــها در آغوش مادر خلاصه میشد بالاترین نقطه ى زمین شانه های پدر بود... بدترین دشمنانم برادر وخواهران خودم بودند تنها دردم، زانو های زخمـی ام بودند تنها چیزی که میشکست اسباب بـازیهایم بـود و معنای خداحافظ، تا فردا بود...