من کلبه ای از عشقم و ویران تو هستم درمانده ی گرمای دو دستان تو هستم آغشته به “تو” میشود این جسم پر از عشق چون شاعر دیوانه ی چشمان تو هستم لبهای تو مانند دوبیتی قشنگی ست من عاشق آن خنده و دندان تو هستم هر یک مژه ات مثل غزلهای قشنگی ست چون شیفته ی هر خط دیوان تو هستم از سلسله ی موی تو شب هم شده عاشق بیمار شده این دل و حیران تو هستم بی جان شده ام در پی وصل رخ ماهت با خنده ی خود جان بده ویران تو هستم ‌‌‌‌ ‌‌‌‌‌‌‌‌ ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ ‌‌‌‌‌‌‌‌‌ ‌‌‌‌‌‌‌‌ ‌‌‌‌‌‌ ‌‌‌‌‌‌‌‌ ‌‌‌‌‌‌‌‌ ‌‌‌‌‌‌‌‌