إستٍیٖـღـڪٍْرٍٖعًڪْٖٓღًـڛْ ݒٌٍـღـږُ ـۅٌفْـღٍـآيٖـღـݪٍْ
چه زیبا گفت عطار نیشابوری مرغی دیدم نشسته بر ویرانی در پیش گرفته کله سلطانی میگفت بدان کله که ای نادانی دیدی که بمردی و ندادی نانی