✨ وصف مومن ✨
🌹🌹 وَإِذْ تَأَذَّنَ رَبُّكُمْ لَئِن شَكَرْتُمْ لَأَزِيدَنَّكُمْ ۖ وَلَئِن كَفَرْتُمْ إِنَّ عَذَابِي لَشَدِيدٌ.
و نیز به یاد آورید هنگامى را که پروردگارتان اعلام داشت: اگر شکرگزارى کنید، (نعمت خود را) بر شما افزون خواهم کرد. و اگر ناسپاسى کنید، مجازاتم شدید است! ۷ ابراهیم.
تفسیر: تَاَذَّنَ، به معنى اعلام با تأکید است.
بی شک خداوند در برابر نعمتهایى که به ما مى بخشد، نیازى به شکر ندارد و اگر دستور به شکرگزارى داده، آن هم موجب نعمت دیگرى بر ما میشود و یک مکتب عالىِ تربیتى است.
مهم اینست که بدانیم حقیقت شکر چیست تا روشن شود که رابطهء آن با افزونى نعمت از کجاست و چگونه مى تواند خود، یک عامل تربیت باشد؟
👈 حقیقت شکر تنها تشکر زبانى یا گفتن الحمدلله و مانند آن نیست، بلکه شکر داراى سه مرحله است.
🍃 نخست آنکه به دقت بیندیشیم که بخشندهء نعمت کیست و همین توجه و ایمان و آگاهى، اولین پایهء شکر است.
🍃 سپس مرحلهء زبانیست.
🍃 و اما مرحله سوم، مرحلهء عمل است و شکر عملى آنست که درست بیندیشیم هر نعمتى براى چه هدفى به ما داده شده، و آنرا در مورد خودش صرف کنیم، وگرنه کفران نعمت میشود.
👈 چرا خدا به ما چشم داد؟ و چرا نعمت شنوایى و گویایى بخشید؟ آیا جز این بوده که عظمت او را در این جهان ببینیم، راه زندگى را بشناسیم و با این وسایل در مسیر تکامل گام برداریم، حق را درک و از آن دفاع کنیم و با باطل بجنگیم؟ اگر این نعمت هاى بزرگ خدا را در این مسیرها صرف کردیم، شکر عملى اوست. و اگر وسیله اى شد براى طغیان و خودپرستى و غرور و غفلت و بیگانگى و دورى از خدا، این عین کفران است.
🌸 امام صادق فرموده اند:
کمترین شکر اینست که نعمت را از خدا بدانى بى آنکه قلب تو مشغول به آن نعمت شود و خدا را فراموش کنى. و همچنین راضى بودن به نعمت او و اینکه نعمت خدا را وسیلهء عصیان او قرار ندهى، و اوامر و نواهى او را با استفاده از نعمت هایش زیر پا نگذارى.
سفینة البحار، ج۱، ص۷۱۰.
یعنی بجا آوردن شکر قدرت، علم و دانش، نیروى فکر و اندیشه، نفوذ اجتماعى، مال و ثروت و سلامت و تندرستى، هر کدام از چه راهى است و کفران آنها چگونه است.
🌸 و نیز فرموده اند:
شکر نعمت آنست که از گناهان پرهیز شود.
نور الثقلین، ج ۲، ص۵۲۹.
و از این حدیث هم رابطهء میان شکر و فزونى نعمت روشن مى شود، زیرا هرگاه انسان، نعمتهاى خدا را در جهت همان هدفهاى واقعى نعمت صرف کند، عملاً به اثبات می رساند که شایسته است و این لیاقت، سبب فیض بیشتر و افزونی موهبت مى شود.
👈 اصولاً ما دو گونه شکر داریم: شکر تکوینى و شکر تشریعى.
✨ نعم تکوینی همان موهبتهایی است که خداوند در اختیار ما گذاشته اعم از بدن سالم، عقل، فکر، سرمایه و دیگر موهبتها.
✨ و نعمت تشریعی همان تعلیم و تربیت بر اساس قوانین و مقرراتی است که خداوند بوسیلهء پیامبران بر ما نازل فرموده.
✅ در حقیقت بوسیلهء نعمت تشریعی می آموزیم که چگونه از نعم تکوینی در مسیر حق، و رشد و رسیدن به کمال استفاده کنیم.
توانایی و اقدام بر شکر، یک موهبت تازه است که خودش به شکر دیگری نیاز دارد.
🌸امام سجاد فرموده اند:
چگونه مى توانم حق شکر تو را بجا آورم، در حالیکه همین شکر من نیاز به شکرى دیگر دارد، و هر زمانکه مى گویم: لَکَ الحَمدُ، بر من لازم است که بخاطر همین توفیق شکرگزارى بگویم: لَکَ الْحَمْدُ. (مناجات شاکرین).
👈 پس برترین مرحلهء شکر که انجام آن از انسان برمى آید اینست که از شکر نعمتهاى خدا اظهار ناتوانى کند.
🌸 امام صادق فرموده اند:
خداوند به موسى وحى فرستاد که حق شکر مرا ادا کن. عرض کرد: پروردگارا! چگونه حق شکر تو را ادا کنم در حالیکه هر زمان شکر تو را بجا آورم، این توفیق، خود نعمت تازه اى براى من خواهد بود.
خداوند فرمود: اى موسى، الآن حق شکر مرا ادا کردى، چون باور داری و مى دانى که حتی این توفیق هم از ناحیهء من است.
اصول کافی، ج۲، ص۹۸.
👈 و در پایان:
افزایش نعمتهاى خداوند که به شکرگزاران وعده داده شده، تنها به این نیست که نعمتهاى مادی تازه اى به آنها ببخشد بلکه توجه و عشق بیشتر به خدا که نتیجهء شکرگزاری است، خود یک نعمت بسیار بزرگ است.
بلکه شکر، ذاتاً راهى است براى شناخت هر چه بیشتر خداوند.
💚 صلَّی اللهُ عَلَیکَ یَا اَبَاعَبدِاللهِ 💚