؟ دوباره پُرم از صداها صداهای تاریخ؛ این تلخ تاریک نعیق «غراب» منوچهری دامغانی و بانگ «کلاغ» آلن پو و شبخوانی «جغد گنگ» بهار و... دمادم صداهایی از دور و نزدیک پس ای «مرغ آمین» نیما کجایی؟ تو از هرکجا غرق نور و نسیم و نوازش بیا و ببین خون چکان است رؤیای انسان ز کابوس تیغ دل آشوب داعش. کجایی خدارا؟ خدارا کجایی؟ برآی ای صدای صداهای هستی! بیا خواب شب کوچه های جهان را دمی شعله ور کن وگرنه هم آواز مرغ سحر باش کمی ناله سر کن کمی ناله سر کن! @ayateghamze https://ayateghamzeh.ir/Poem/ID/247492