🔻مرحوم آیت‌الله سیدبهاءالدین مهدوی«قدس‌سره» هنگامی که به نام مبارک امام‌زمان«علیه‌السلام» می‌رسیدند یا آن را از دیگران می‌شنیدند، تمام‌قد برمی‌خاستند؛ حتی اگر به‌تازگی نشسته یا بسیار خسته بودند. 🔹به‌ویژه درباره‌ی دو وصف خاص حضرت یعنی«قائم» و «حجت» این توجه و احترام به اندازه‌ای بود که مکرر دیده می‌شد، هنگامی که تشهد نافله‌ی مغرب را می‌خواندند و مکبّر نام حضرت حجت«علیه‌السلام» را بر زبان می‌آورد، به مقدار واجب تشهد و سلام اکتفا می‌نمودند و سریعاً به احترام آن حضرت قیام می‌کردند. 🔸آن عالِم شیفته‌ی یوسف‌زهرا«علیه‌السلام» این دو بیت را مرتب می‌خواندند و اشک می‌ریختند: آن‌قَدر در می‌زنم این خانه را تا ببینم روی صاحب‌خانه را آن‌قَدر می‌نالم اندر پشت در تا به صاحب‌خانه بگذارم اثر 🔹هر جمعه، نماز امام‌زمان«علیه‌السلام» را با حالت توجه و سوزوگدازی خاص می‌خواندند و بسیار دعا می‌کردند. 🔸پیوسته منتظر ظهور حضرت مهدی«علیه‌السلام» بودند و به‌نظر می‌رسید برای آن لحظه‌ی باشکوه لحظه‌شماری می‌کنند. البته این اشتیاق را با اراده و مشیت الهی گره زده بودند و هرگز استعجال نمی‌کردند. @abolhasanmahdavi 🔻صفحه رسمی آیت‌الله سیدابوالحسن مهدوی در : instagram.com/abolhasanmahdavi