توبه نصوح خداوند در سوره تحریم، آیه ۲۸ به بندگانش امر مینماید که همانند نصوح توبه واقعی وخالصانه کنید یا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا تُوبُوا إِلَى اللّهِ تَوْبَةً نَصُوحاً». توبه ای که از هر نظر خالص باشد و شخص توبه کننده، به هیچ وجه بازگشت به گناه نکند. نصوح کیست؟ نصوح،مردی بود نازک صدا،صورتش مو نداشت و اندامی زنانه داشت. اوبا سوء استفاده از وضع ظاهرش در حمام زنانه کار دلاکی میکرد و کسی از وضع او خبر نداشت. او از این راه، هم امرار معاش میکرد و هم برایش لذت بخش بود. گرچه چندین بار به حکم وجدان توبه کرده بود اما هر بار توبه اش را می شکست. 🔷روزی دخترسلطان به حمام رفت و مشغول استحمام شد. از قضا گوهر گرانبهایش درحمام مفقود شد. دخترسلطان در غضب شد و دستور داد که همه را تفتیش کنند. 🔶 وقتی نوبت به نصوح رسید او از ترس رسوایی، خود را در خزینه حمام پنهان کرد. 🔷 وقتی دید مأمورین برای گرفتن او به خزینه آمدند، به خدای تعالی رو آورد و از روی اخلاص و به صورت قلبی وباحالت تضرع همانجا توبه کرد. 🔶 ناگهان از بیرون حمام آوازی بلند شد که گوهر دخترسلطان پیدا شد و مأموران او را رها کردند. 🔷نصوح خسته و نالان شکر خدا را به جا آورده و از خدمت دختر شاه مرخص شد و به خانه خود رفت. او عنایت پروردگار را مشاهده کرد ومتنبه شد.این بود که بر توبه اش ثابت قدم ماند و از گناه کناره گرفت. 🔶چند روزی از غیبت او در حمام سپری نشده بودکه دخترسلطان او را به کار در حمام زنانه دعوت کردونصوح جواب دادکه دستم علیل شده و قادر به دلاکی و مشت و مال نیستم و دیگر هم به حمام نرفت. 🔷 هر مقدار مالی که از راه گناه کسب کرده بود در راه خدا به فقرا داد و از آن شهر خارج شد و در کوهی نزدیک همآن شهر سکونت اختیار نمود و به عبادت خدا مشغول گردید. 🔶یکی از روزها همانطور که مشغول کار بود،چشمش به میشی افتاد که در آن کوه چرا میکرد. از این امر به فکر فرو رفت که این میش از کجا آمده و از آن کیست? عاقبت با خود اندیشید که این میش قطعا از شبانی فرار کرده و به اینجا آمده است، بایستی من ازآن نگهداری کنم تا صاحبش پیدا شود.لذا آن میش را گرفت و نگهداری نمود، پس از مدتی میش زاد و ولد کرد و نصوح از شیر آنها بهره مند میشد. 🔷روزی کاروانی راه را گم کرده بود و مردمش از تشنگی مشرف به هلاکت بودند عبورشان به آنجا افتاد، همین که نصوح را دیدند از او آب خواستند و او به جای آب به آنها شیرداد،طوری که همگی سیر شده و راه شهر را از او پرسیدند. او راهی نزدیک به آنها نشان داده و آنها موقع حرکت هر کدام به نصوح احسانی کردند و او در آنجا قلعه ای بنا کرده و چاه آبی حفرنمود و کم کم آنجا منازلی ساخته و شهری بنا نمود و در مسیر راه مسافران به آنجا می آمده و در آن محل سکونت واستراحت میکردند، همگی به نصوح به چشم بزرگی وکرامت یاد میکردند. 🔶رفته رفته آوازه خوبی و حسن تدبیر نصوح به گوش سلطان رسیدکه پدر همان دختر بود. از شنیدن این خبر مشتاق دیدار او شده،دستور داد تا وی را از طرف او به دربار دعوت کنند. 🔷 همین که دعوت سلطان به نصوح رسید، نپذیزفت و گفت: من کاری دارم و از رفتن به نزد سلطان عذر خواست. مأمورین چون این سخن را به سلطان رساندند، بسیار تعجب کرد و اظهار داشت: حال که او نزد ما نمی آید ما میرویم او را ببینیم. 🔶 با درباریانش به سوی نصوح حرکت کرد،همین که به آن محل رسید به عزرائیل امر شد که جان سلطان را بگیرد. 🔷 بنا بر رسم آن روزگار و به خاطر مرگ سلطان و شوق دیدار نصوح، نصوح را بر تخت سلطنت نشاندند. 🔶نصوح چون به سلطانی رسید، بساط عدالت را در تمام قلمرو مملکتش گسترانیده و با همان دختر سلطان ازدواج کرد. روزی در کاخش نشسته بود، شخصی بر او وارد شد و گفت:چند سال قبل، میش من گم شده بود و اکنون آن را از عدالت تو طالبم. نصوح گفت: میش تو پیش من است و هر چه دارم از آن میش توست. وی دستور داد تا تمام اموال منقول و غیر منقول را با او نصف کنند. آن شخص گفت: ای نصوح! مادو فرشته ایم، برای آزمایش تو آمدیم. تمام این ملک و سلطانی پاداش توبه صادقانه ات بود. انوار المجالس،ص۴۳۲  «توبه نصوح»، پنج ثمره بزرگ دارد: ۱- بخشودگى سیئات و گناهان. ۲- ورود در بهشت پر نعمت الهى. ۳- عدم رسوائى در آن روز که پرده ها کنار مى رود و حقایق آشکار مى گردد. ۴- نور ایمان و عمل آنها از پیشاپیش و سمت راست آنها حرکت مى کند و مسیر آنها را به سوى بهشت روشن مى سازد. ۵- توجهشان به خدا بیشتر مى گردد. کشکول معارف دینی سید ایتا : eitaa.com/joinchat/2494562380Cd290dc5f7