#۱۲ #فصل_ششم تربيت ، «سرعت بخشيدن به مراحل رشد» نيست! اگر پيام های تربيتی با سرعت و تعجيل و بدون در نظر گرفتن فرصت درون سازی از جانب کودک، به طور دفعی و ناگهانی و از طریق روش های مستقيم و دیکته شده صورت گيرد (هر چند ظاهرا یک انتقال صوری با سرعت انجام گرفته است) اثر پایدار و ماندنی نخواهد داشت.معلم باید به جای سرعت بخشيدن به مراحل رشد و آموزش، نقش تحریک کننده ی این انگيزه طبيعی را داشته باشد. حال آنکه اکثر آموزش ها و روش های تربيتی نقش خاموش کننده ی نيروی کنجکاوی را دارد و خود مانع بالندگی و خلاقيت درون زای دانش آموزان می گردد.این سرعت شتابنده برای انتقال مطالب و تزریق سریع دانش به کودک نه تنها به یادگيری معنی دار و تربيت درونی او کمکی نمی کند، بلکه خود موجب کندی و یا حتی توقف و رکود نيز می گردد.