❇ تفســــــیر * با این که آنچه از نعمتها دارید همه از ناحیه خدا است (وَ ما بِکُمْ مِنْ نِعْمَة فَمِنَ اللّهِ). این در حقیقت سومین، بیان است براى لزوم پرستش معبود یگانه، یعنى اللّه و منظور این است: اگر پرستش بتها به خاطر شکر نعمت است که بتها به شما نعمتى نداده اند که شکرش لازم باشد، بلکه سر تا پاى وجود شما را نعمتهاى خدا فرا گرفته است، با این حال بندگى او را رها مى کنید و به سراغ بتها مى روید! علاوه بر این هنگامى که ناراحتیها، مصائب، بلاها و رنجها به سراغ شما مى آید براى دفع آنها تنها دست تضرع به درگاه او برمى دارید و او را مى خوانید (ثُمَّ إِذا مَسَّکُمُ الضُّرُّ فَإِلَیْهِ تَجْئَرُونَ). از این رو اگر پرستش بتها به خاطر دفع ضرر و حل مشکلات است، آن هم که از ناحیه خدا است و شما نیز عملاً ثابت کرده اید که در سخت ترین حالات زندگى، همه چیز را رها مى کنید و تنها به درگاه او مى روید. و این چهارمین بیان براى مسأله توحید عبادت است. تَجْئَرُونَ در اصل از ماده جُؤار (بر وزن غبار) به معنى آواى چهار پایان و وحوش است که بى اختیار به هنگام درد و رنج سر مى دهند و سپس به عنوان کنایه در همه ناله هائى که بى اختیار از درد و رنج برمى خیزد به کار رفته است. انتخاب این تعبیر در اینجا مخصوصاً این نکته را مى رساند که در آن زمان که مشکلات فوق العاده زیاد مى شود و کارد به استخوان مى رسد و بى اختیار فریاد درد و رنج مى کشید، آیا در آن زمان جز اللّه را مى خوانید؟! پس چرا در حال آرامش و مشکلات کوچک دست به دامن بت مى زنید؟! (تفسیر نمونه/ ذیل آیه ۵۳ سوره مبارکه نحل) @ayehsobh