تکرار جنایت منافقین ورود مسلحانه اغتشاش‌گران برای انتقام از مردم تکلیف نهادهای امنیتی و انتظامی چیست؟ ۳۰ خرداد ۱۳۶۰ مرز بین دو سوی تاریخ در تقویم انقلاب است؛ روزی که گروهک منافقین با ورود علنی و آشکار به فاز مسلحانه و راه‌اندازی میلیشیای سازمان مجاهدین خلق در کف خیابان‌ها، با نیروهای کمیته و سپاه و شهربانی درگیر شدند. صور آن روز سازمانی‌ها این بود که بعد از ایجاد اغتشاش و آشوب، مردم به یاری آنها خواهند آمد و کار نظام یکسره خواهد شد. بعد از نتیجه نگرفتن از طرح ایجاد اغتشاش و ترور رئوس کشور به فکر انتقام از مردم افتادند و اصطلاحا طرح قطع سرانگشتان نظام را مطرح کردند. آنها هرکس کوچک‌ترین وابستگی به انقلاب اسلامی داشت را هدف تیرباران و یا پرتاب نارنجک قرار می‌دادند. این طرح تروریستی حتی شامل اعضای خانواده نظامی‌ها و یا افرادی که در یک مغازه یا مسجد حضور داشتند، می‌شد و ۱۲ هزار شهید از میان ۱۷ هزار شهید ترور در کشور، ماحصل این برنامه منافقین بود. اتفاقی دو هفته گذشته در کرج شاهد آن بودیم و شب گذشته در حمله تروریستی در ایذه و اصفهان به اوج خود رسید و مردم هدف شلیک گلوله قرار گرفتند، ورود دشمنان به فاز تروریستی و مسلحانه است. بعد از نتیجه نگرفتن از اغتشاشات و همچنین عدم همراهی مردم در فراخوان گسترده برای اعتصاب دشمن انتقام را متمرکز بر مردم کرده است. اصطلاحاتی همچون کانون‌های شورشی که منافقین از آن سخن می‌گفتند امروز بیش از پیش در کشور نمایان شده است و یا کمیته جوانان محلات که از روزهای ابتدایی اغتشاشات فراخوان می‌داد و تحریک می‌کرد برای آشنایان به تاریخچه گروه‌های تروریستی یک نام‌گذاری انحرافی برای عدم نمایش ماهیت آشوبگران و تروریست‌هاست. در این شرایط که آتش این اغتشاشات در حال افتادن به دامان مردم کوچه و بازار است وظیفه همه دستگاه‌های انتظامی و امنیتی این است که با اعلام پایان مماشات و به صحنه آمدن همه‌جانبه از دامنه‌دار شدن فعالیت‌های تروریستی گروهک‌های معاند و تجزیه‌طلب جلوگیری کنند. https://eitaa.com/joinchat/3105030160C48eb92cb10 🇮🇷این عمار🇮🇷 ─┅═ঊঈ🍃🍂🍁🍃ঊঈ═┅─