🔸رفته، چشیده، یافته، واصل شده ‏‏ باید برای ما روشن باشد که حضرت علامه یک عرفان نویس نیست؛ یک پژوهشگر صرف نیست، ما با یک تولید کننده عرفان روبه‌رو نیستیم، کسی که عرفان را برای عرفان خواسته باشد؛ بلکه با یک کسی روبه‌رو هستیم که عرفان در وجودش نشسته و محقق شده است. چرا این را عرض میکنم؟ بخاطر اینکه بدانیم اگر علامه طباطبایی آمد و برای ما حرف از عرفان زد، از چگونگی سِیر زد، از چگونگی حرکت زد وصف یک شخصی که کورکورانه یک مسیر را رفته یا کسی که عصا زنان در طریق وصال حرکت کرده نیست، کسی است که رفته، چشیده، یافته، واصل شده و برگشته و خبر آورده؛ و او تمام ابزار های کشف حقیقتش را؛ از ادبیاتش، از منطقش، از حکمتش، از عرفانش، همه را بُرده به محضر کشف اتمّ محمدی(صلی‌الله علیه و آله و سلم) یعنی قرآن و به پای او ریخته تا او را خوش بفهمد و او را خوب دریافت کند؛ بُرده در محضر روایات اهل‌بیت عصمت و طهارت(علیهم‌السلام) تا آنها را بیابد و در یک فهم فنی به محضر قرآن و روایت مشرّف شده و مسیر را و کیفیت مسیر را از آنها گرفته و دریافت کرده. 🔸حجة‌الاسلام شیخ مهدی ابراهیمی 🔸برگرفته از جلسه آشنایی با عرفان علامه طباطبایی(رحمةالله علیه) ۱۴۰۲٫۸٫۲۶ #گزیده_متن #علامه_طباطبایی 🔷کانون اخلاق و عرفان اسلامی 🔷بسیج دانشجویی دانشگاه مذاهب اسلامی 🔰@akhlaghvaerfaneslami 🔰@basij_idu