رشد اقتصادی» را در دستور کار خود قرار دادند و در این راه به اقتصاد صدقهای و گداپروری متهم شدند.
اقدامات دولت دکتر احمدینژاد در عین حال موجب آشکارسازی شکاف اصلی سیاسی در سامانه سیاسی کشور و تغییر پیوندهای سیاسی موجود و در نهایت به برهم خوردن تعادل شیمیایی مورد نظر هاشمی رفسنجانی منجر شد که در اینجا به برخی اظهار نظرها اشاره میشود:
🗣٭محسن رضایی(13 اسفند 85): با رفتارهای اقتصاد یارانهای، گداپروری و غیرتولیدی به جایی نمیرسیم.
🗣٭رسول منتجب نیا(12 تیر 86): نباید به گونهای به مردم کمک کرد که گداپروری شود.
🗣٭مسعود نیلی(15 مهر 86):طرح سهام عدالت طرح گداپروری است.
🗣٭حسن روحانی(20 شهریور 87): آیا با تزریق نقدینگی بیحساب و توزیع پول بین مردم میتوان به عدالت رسید؟
🗣٭اکبر هاشمی رفسنجانی(26 آبان 87):ساختن اقتصاد کشور با شیوه گداپروری جواب نمیدهد و لذا باید در عرصه تولید قدمهای مهم و اساسی برداریم.
🗣٭محمد خاتمی(3 آذر 87): بسیار جفاست که عدالت را در عدالت اقتصادی و آن هم اقتصاد صدقهای که بعضی از حکومتها به بهانه اینکه لقمه نانی به مردم بدهند خلاصه کنیم.
🗣٭علی لاریجانی (8 آذر 87): مشکلات کشور با صدقهپروری حل نمیشود، ما نباید به دنبال اقتصاد کمیته امدادی باشیم.
🗣٭شیخ یوسف صانعی(20 فروردین 88): اسلام دین گداپروری نیست.
🗣٭سایت الف وابسته به احمد توکلی(18 فروردین 88): مسیر پر اشتباه اقتصاد صدقهای را به اقتصاد تولیدی و توسعهای برگردانید.
🗣٭میرحسین موسوی (10 اردیبهشت 88): چیزی که ما کم داریم، برنامهریزی و سرمایهگذاری در زیرساختها است، با اقتصاد مبتنی بر صدقه نمیتواند طرحهای مهم اشتغالزا ایجاد کند.
🗣٭محسن رضایی (2 خرداد 88):
ما گداپروری را از جامعه دور میکنیم و با تغییر سیستم مدیریتی پول را به سرمایه تبدیل خواهیم کرد.
🗣٭مهدی کروبی (13 خرداد 88): ما نمیخواهیم گداپروری کنیم.
🗣٭محسن رضایی (13 خرداد 88): به جای پول دادن به مردم، باید تولید ایجاد کنیم.
🗣٭محمد نهاوندیان (8 مرداد 88): اقتصاد صدقهای راه بهجایی نخواهد برد. باید اصلاحات ساختاری را آغاز کرد و از پول دادنهای صدقهای اجتناب کنیم و به بهینهسازی و دسترسی به بازار همزمان توجه کنیم.
🗣٭یحیی آل اسحاق(10 مرداد 88): سیاستگذاریهای کلان دولت به سوی اقتصاد صدقهای میرود.
🗣٭اسدالله عسگراولادی (11/3/90):
پنج سال پیش گفتم تیم اقتصادی دولت، اقتصاد کشور را به سمت فشل شدن میبرد.
🗣٭علی لاریجانی (14/5/90): ایجاد بسترهای رقابت صحیح در فضای کسب و کار نوعی عدالت است و عدالت به معنای پول پاشیدن بین مردم نیست.
مجموعه حملات علیه سیاستهای دولتهای نهم و دهم در «همزمانی توسعه و پیشرفت با توزیع عادلانه درآمدها و کاهش شکافهای طبقاتی» در شرایطی صورت میگیرد که پروفسور محبوب الحق، اقتصاددان نامی پاکستانی در دفاع از سیاست رشد اقتصادی توأم با کاهش شکافهای طبقاتی گفته بود:
✅«در تئوری اقتصاد به ما آموخته شده بود شما به دنبال رشد اقتصادی باشید، موضوع توزیع عادلانه درآمد خود به خود حل میشود. اما من به این نتیجه رسیدهام که برای داشتن رشد اقتصادی احتیاج به توزیع عادلانه درآمدها داریم»
این پیوند و همگرایی وسیع، فراگیر و گسترده سیاسی بین چهرههای وابسته به طیفهای مختلف مدعی اصولگرایی و اصلاحطلبی که ذیل گفتمان «توسعه منهای عدالت» با محوریت اندیشه و برنامه سیاسی - اجتماعی اکبر هاشمی رفسنجانی گرد هم آمدهاند به خوبی حکایت از آن دارد که پیوندهای سیاسی در جامعه ایران نسبت به دوران پیش از سال 84 کاملاً تغییر کرده و پیوندهای سیاسی جدیدی حول محور دو رویکرد متفاوت در برنامههای توسعه شکل گرفته که موجب برهم خوردن تعادل شیمیایی مطلوب هاشمی رفسنجانی شده است.
در یک سوی تعادل جدید شیمیایی که از تغییرات پیوندهای سیاسی پدید آمده مجموعهای از مدعیان اصلاحطلبی و نیروهای مدعی اصولگرایی (که عمدتاً مردود شدگان در آزمون بزرگ فتنه 88 هستند) - با هدایت هاشمی رفسنجانی - ایستادهاند که بر الگوی «پیشرفت منهای عدالت» پافشاری میکنند و در سوی دیگر این تعادل، آن دسته از نیروهای اجتماعی با هدایت دکتر احمدینژاد قرار دارند که پیشرفت و توسعه را بدون عدالت اجتماعی و توزیع عادلانه ثروت و درآمد سرابی بیش نمیدانند.
@az3210