🌴چگونه می توان مکان های عمومی مثل پارک ها و آرامستان ها را تبدیل به بهشت دنیایی کرد؟! سنت وقف یکی از آموزه های مورد تاکید دین مبین اسلام است که اگر چه قبل از اسلام نیز در آیین های دینی رایج بوده، ولی اسلام به آن حیات تازه بخشید. وقف در اصطلاح فقهی به معنای حبسِ مال و جاری کردن منفعت و یا ثمره آن بدون دریافت عوض است، این آموزه دینی موارد بسیاری را شامل می شود و فواید بسیاری بر آن متّرتب است، از جمله فواید آن، فقر زدایی، اشتغال زایی، خودسازی اخلاقی، رشد تولید ملی، افزایش درآمد سرانه جامعه و غیره می باشد، البته برخی از مردم تصور می کنند که برای واقف شدن حتما باید دارای ثروت و مِکنت بود، هرچند که اخیرا با رواج “وقف مشارکتی” این باور در حال اصلاح شدن است. یکی از مصادیق وقف که به راحتی قابل اجرا می باشد کاشت درختان مثمر در مکان های عمومی می باشد، به عنوان مثال مشاهده کرده اید که مردم بالای قبور اموات خود به تبعیت از فرهنگ غلطی که از زمان پهلوی وارد ایران شده، کاج کریسمس یا سایر درختان بی ثمر را می کارند، آنوقت پاکت دست گرفته و برای اموات خود میوه هایی که از بازار خریده اند اهداء می کنند و یا شیرینی و شکلات و شربت پخش می کنند، آن هم در کشوری که ۵ میلیون نفر دیابت دارند!  چرا مردم بجای درختان بی ثمر، درختان میوه نمی کارند؟ تصور کنید در آرامگاه ها بر سر قبور اموات خود درختان رنگارنگ مثمر کشت می کردند، در این صورت واقعا این مکان های عمومی تجسم یک جنًت دنیایی می شد، نه اینکه فقط نام “بهشت” را بر روی یک گورستان گذاشته باشند! توصیه به کاشت درختان میوه و وقف آن در سیره پیامبر اعظم و ائمه اطهار پیش از جنگ احد یکی از یهویان به نام مخیرق مسلمان شده و در جنگ احد شرکت کرد هنگامی که به سوی احد می رفت وصیت کرد که اگر من مردم یا کشته شدم هفت قطعه از باغهای من را به پیامبر اعظم هدیه دهید، هفت بوستان و مزرعه آماده را به نام “بساتین سبعه” یا “حیطان السبعه” که به آن حضرت هدیه شد و تا سال هفتم کارگران پیامبر بر روی آن باغها باغداری و زراعت می کردند و در سال هفتم نبی اکرم این باغها را وقف فرمود. بر اساس اعترافات تاریخی، اهل بیت علیهم السلام در باغداری و زراعت صاحب سبک بودند و باغهای آنها آنچنان پربار و زیبا بود که بنی امیه حاضر بودند آن باغها را به هر مبلغی خریداری کنند. توصیه های نبی اعظم به کشاورزی و کاشت درختان مثمر و پیگیری های امام علی (ع) آنچنان باعث رونق باغداری شده بود که “آندرو ام واتسون” در کتاب “نوآوری های کشاورزی در قرون اولیه اسلام” می نویسد: در نیمه اول قرن دوم هجری در بازار بصره ۱۶۰ رقم خرما به فروش می رسید و در قرن چهارم هجری تعداد گونه های خرما در بازار بصره بی شمار بود! ✍علی ارجمند عین الدین ┏━━━🍃‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌🌸‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌🍃‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌━━━┓ 🆔 @aliarjmand_jahad ┗━━━🍃‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌🌸‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌🍃━━━┛