شخصیت کاریزماتیک، پوشیدن کاپشن بجای کت، سخن گفتن با زبان عامیانه مردمی، دیدگاه فراجناحی، گماردن وزیر زن در کابینه، داعیه عدالت محوری، شجاعت و بی باکی در گفتار، ادعای مقابله با رانت و فساد، عضویت در هیات علمی دانشگاه، رتبه برتر کنکور سراسری، تسلط بر مبانی دینی، ساده زیستی، عدم حواشی در خانواده و فرزندان، حضور در هیاتهای مذهبی، تولد و رشد در خانواده ای از قشر کارگری، و حتی تغییر فامیل خانوادگی در دوران جوانی .... جملگی از صفات مشترک پزشکیان و احمدی نژاد می باشد هر چند که دکتر احمدی نژاد در تمام این صفات، به مراتب در رتبه ای بالاتر جای دارد و بدون شک این قیاس ناعادلانه، جفای در حق ایشان میباشد. سوال اینجاست که چرا اصلاح طلبان بسیاری از این صفات پسندیده را برای دکتر احمدی نژاد بد دانسته و بعضا مورد انتقاد و تمسخر قرار میدادند اما اکنون برای دکتر پزشکیان خوب و پسندیده تلقی می نمایند؟! علت این کینه و عداوت چه بود؟! گذشته از پاسخ به این سوالات، به نظر می آید که اصلاح طلبان، سالها از وجود چنین شخصیت برجسته ای همچون دکتر احمدی نژاد در بین خود دچار یاس و حسرت گردیده بودند و این حسرت تبدیل به کینه ای لجوجانه گردیده بود. اکنون با انتخاب دکتر پزشکیان، گمگشته خویش را پیدا و تجلی بسیاری از صفات پسندیده احمدی نژاد را در منتخب خود می بینند. باید به اصلاح طلبان بابت این همه خوشحالی و بی قراری حق داد. آنها گمگشته خود و احمدی نژاد خود را پیدا کرده اند. در حقیقت قطره ای از دریای گمگشته خویش را یافته اند.