*️⃣اتاق عملیات اربیل علیه ایران /1
🔹تلاش برای ایجاد ناامنی در ایران، برنامه‌ای به درازای عمر انقلاب است، برنامه‌ای که در آن به نظر می‌رسد طرف‌های مختلفی که فکر می‌کنند قدرت ایران مانعی بر سر منافع و مطامع آنها است. آنها برای بازداشتن ایران از قدرت روزافزون و درگیر کردن آن تلاش‌های بی‌شماری کرده، می‌کنند و خواهند کرد. تحمیل هشت سال جنگ به کشور برای آن بود تا قدرت دفاعی و نظامی ایران را کم کرده و تسلیحاتی که توسط شاه خریداری شده بود، یا استفاده شده و یا مستهلک شود، اقتصاد ایران به ورطه نابودی کشیده شده و کشور از وجود نیروهایی که می‌توانستند تحولی مهم در کشور ایجاد کنند خالی و در نهایت نیز ایران برای بازسازی به قدرت‌های خارجی وابسته شود. این طرح‌ها هنوز هم ادامه دارد، فقط شکل، نوع و نحوه اجرای آن متفاوت شده است.
🔹یکی از شیوه‌هایی که بلافاصله پس از پیروزی انقلاب در دستور کار اتاق‌های فکر سازمان‌های اطلاعاتی و امنیتی غربی قرار گرفت، سازماندهی گروه‌های مختلف مسلح در مناطق مختلف کشور بود که به‌نظر می‌رسد نیازی به توضیح در مورد آنها نیست. این گروه‌ها در طول دهه اول و دوم انقلاب از کشورهایی مانند مصر، کویت، پاکستان و ترکیه مدیریت شدند و در سال‌های بعد، اتاق هدایت آنها تغییر کرد. پس از اشغال عراق توسط ائتلاف امریکایی که کمک ایران در این مساله پررنگ بود، بخش بزرگی از اتاق عملیات علیه ایران به این کشور منتقل شد و امریکایی‌ها می‌خواستند به جای ایرانِ قبل از انقلاب، منطقه آسیای غربی را از بغداد مدیریت کنند. به همین دلیل طرح بزرگ‌ترین سفارتخانه خود را در بغداد ارائه کردند که قرار بود صدها کارمند در آن مشغول به کار شوند.
🔹اما حضور قوی و موثر ایران در بغداد و روی کار آمدن دوستان تهران در مرکز سیاسی عراق، این فرصت را از امریکایی‌ها گرفت، آنها که فکر می‌کردند می‌توانند در ساختارهای امنیتی عراق حضور پیدا کنند، این فرصت را نیافته و تلاش جدیدی را آغاز کردند. متلاشی شدن پیکره گروهک تروریستی منافقین در عراق که امریکایی‌ها چتر حمایتی بزرگی را بر سر آنها کشیده بودند، یکی از مهترین ابزارهای آنها را از دستشان خارج کرد، بنابراین آنها در فکر ایجاد یک اتاق عملیات دیگر افتادند، این اتاق در شمال عراق و در قلمرو اشغالی خاندانِ نمک‌نشناس بارزانی قرار داشت که از دهه‌های گذشته در نوکری به رژیم صهیونیستی زبانزد خاص و عام بودند. مسعود بارزانی در سال 2009 زمینه حضور دائمی امریکایی‌ها را در شمال عراق با اهدای زمینی جهت ساخت پایگاهی دائمی فراهم کرد، پایگاهی که باید مهمترین مرکز رفت و آمد افسران اطلاعاتی کشورهای مختلف می‌شد و نشست‌های مختلف عملیاتی در آن برگزار می‌شد.
🔹در این اتاق عملیات، از سال‌ها پیش اقدامات مختلفی صورت گرفته است. دستور کار اولیه پس از جمع کردن گروهک‌های تروریستی معاند به این شکل بود:
1) جمع‌آوری اطلاعات در داخل ایران و شناسایی دقیق مسیرهای رفت و آمد به عمق خاک کشور. یکی از مهمترین مسیرهایی که پیشنهاد شده بود، مسیری بود که کولبرها از آن رفت و آمد می‌کردند. جهت اطلاع باید گفت که در طول چند سال گذشته با رصد دقیق نیروهای امنیتی، آنها متوجه شدند که مسیر کولبرها، به مسیر اصلی تردد افراد و اعضای گروهک‌های معاند تبدیل شده است. تلاش برای شناسنامه‌دار کردن کولبرها و همچنین قانونی و مشخص کردن مسیرهای رفت و آمد آنها بخشی از سیاست کلی نظام برای مقابله با این مساله بود. حمایت گسترده رسانه‌های آن سوی آب از کولبرها نیز بخشی از تلاش آنها برای تحریک افکار عمومی کشور جهت باز نگه داشتن این مسیر حیاتی بود.
🔹2) هدف دوم، جذب حداکثری اعضا برای روز مبادا بود. بیکاری گسترده جوانان در بخش‌های غربی به همراه جمعیت بسیار زیاد جوانان که ناشی از متولدین دهه‌های 60 و 70 بود، زمینه مناسبی را برای جذب نیروهای جوان و سرخورده به این گروهک‌ها باز کرد. در این میان دولت تلاش کرد تا رونق اقتصادی را به مناطق غربی کشور بازگرداند. تلاش‌ها در این زمینه را اگر شد و مانعی نبود در روزهای آینده حتما قلمی خواهیم کرد. اما فعلا خدمت شما عرض کنم تلاش‌های اتاق عملیات اربیل پس از ظهور و بروز داعش خود را به شکل عجیبی نشان داد. هنگامی که داعش در عراق به سمت مرزهای غربی کشور ما می‌آمد اما با قدرت سلاح ارتش مقابل آن ایستاد، صدها نفر در این‌سوی مرز منتظر بودند تا داعش خود را به مرز رسانده و به عضویت آن در بیایند. هدف اصلی داعش از ورود به ایران، اشغال نفت‌شهر و ورود به شهر قصرشیرین و برخی مناطق روستایی دیگر بود تا آن را به‌عنوان سرپلی جهت فعالیت‌های بعدی خود تبدیل کند.
#اویس
@antiamericanislam