یک روایتی رو خوندم‌ که نوشته بود با این مضمون... به میزانی که بعد از نماز از گناه دوری میکنی به همون میزان نمازت قبول شده نماز و ترک گناه رابطه مستقیم باهم دارن ، کسیکه در نماز تنبلی میکنه یا نمیخونه قطعا بهره ی کاملی از عمرش و از زندگیش نمیبره مثلا صبح تا شب میدویه بازم به خواسته ش بصورت کامل نمیرسه یا اصلا نمیرسه بعضیام هستن نمازشونو اول وقت با حضور قلب میخونن ، میفهمن دارن با کی حرف میزنن سرنماز و خدام کارارو براشون ردیف میکنه چند ساعت فعالیت میکنن به همه ی کارهاشونم میرسن