تصویر بزکوهی در هنر ایران به عنوان حیوان ملی ایران، از دیرباز نقش بسیار مهمی داشته و نگاره های آن از دوره های پیش از تاریخ در نقوش غارها، سنگ های حجاری شده، ظروف سفالی و فلزی بسیار دیده شده است. بز در آن دوره نمادی از نیروی زندگی، سرچشمه نزول باران بود که نقش آن بر ظروف سفالینه این دوران مبین این است که ظرف، پر از نعمت و محصول دوچندان گردد. تصویر بزهای روی سفالینه های پیش از تاریخ، واقع گرایانه، تجریدی، نمادین و به صورت بز تک یا بز بالدار و یا بز به شکل گروهی هستند.