#قسمت_شصتو_پنج زنگ زدم پدرش و یکی از داییاش و آروم بهشون گفتم که سهیل بیمارستانه تصادف کرده ولی چیز نگران کننده ای نیست، پاشید بیایید. اما حال من؟ نمیتونم توصیف کنم، ناراحت نبودم اما خوشحالم نبودم، توی بیمارستان یه گوشه نشسته بودم و منتظر بودم که خانوادش بیان به ساعت نکشید که یه ایل خانوادش ریختن تو بیمارستان با دکترش حرف میزدن من کنار مادرش نشسته بودم پ دوتایی باهم آروم اشک میریختیم، عمه هاش جیغ و داد میکردن که خدا یه داغ به دلمون گذاشتی تحمل داغ دومو نداریم... ولی مادرش محجوب بود، یه گوشه آروم قرآن میخوند و اشک میریخت منم کنارش، شقایق اومد پیشم نشست و آروم گفت یکم اشک بریز احمق نمیبینی چه بد نگات میکنن؟! آروم گفتم گریم نمیاد خب، زوره؟ اشکی نداشتم، من قبلا اشکامو ریخته بودم، مهسا حالش یکمی جا اومده بود اومد پیششون و اونم وسط بیمارستان نشسته بود و میگفت دیدی داداشم چه به سرش اومد؟ دیدی چی شد؟ از غصه این زن نسازش مست کرده بود.. از غصه این زن خرابش... جاش نبود که حرفی بزنم، آروم کنار مادرش نشسته بودم و سرم پایین بود، در شانم نمیدیدم هوچی بازی درارم، اون اگه واقعا ناراحت بود نباید دنبال مقصر میگشت و از این موقعیت سواستفاده کنه، انقدر به من فحش داد و نالید و گفت همدمم.. داداشم... ول کن ماجرا نبود و مدام ناسزا میگفت تا اینکه مادرش داد زد بس کن مهسا بس کن تا نیومدم بزنم تو دهنت، کم برو رو اعصابم، بجای اینکارا بشین دعا بخون حالش خوب شه بجای هوچی بازی دعا بخون مهسا... مهسا داد زد نمیخوام ولم کن که دوباره دوتا از همکاراش اومدن و هرجوری بود از اونجا بردنش... همشون به من نگاه میکردن، عمه هاش کم کم با هم پچ پج کردن که یعنی منظورش چیه که میگه از دست زن خرابش؟ و هی بهم چشم و ابرو میومدن، شقایق گفت پاشو از اینجا بریم نمیبینی با نگاهشون دارن تحقیرت میکنن، بیا بریم تو حیاط بیمارستان. گفتم نمیام، مادرشو تنها نمیزارم مادرشم که دل خوشی از اینا نداشت گفت منم باهات میام دخترم دستشو گرفتم نمیتونست از جاش پاشه، بهم گفت از زانوم نمیتونم پاشم.. براش ویلچر آوردیم و بردیمش توی حیاط، گفت میبینی عمه هاشو.. الانم بجای اینکه فکر سهیل باشن میخوان بفهمن منظور مهسا چی بوده؟ چرا اون حرفا رو زد؟ @azsargozashteha💚