❣اواخر خردادماه سال 1361 بود. بعد از آزادسازي خرمشهر،‌ مدتی حالت سکون و وقفه در جبهه به‌وجود آمده بود. در همين ایام اسرائیل به جنوب لبنان حمله کرد. در نیروهای مسلح اعلام شد هرکس می‌خواهد برای جنگ با اسرائیل داوطلب شود، بسم‌الله! من وجه‌ای مذهبی و انقلابی برای خودم متصور بودم، همان روزِ اولِ اعلام به دفتر عقیدتی سیاسی رفتم تا به‌عنوان داوطلب اعزام به لبنان ثبت‌نام کنم. رئیس عقیدتی سیاسی پایگاه، بسیار انسان محترمی بود که خیلی باهم دوست بودیم. وقتی اسمم را نوشتم، گفت: آقای مشیری! شما اولین نفری نیستید که ثبت‌نام کردید. گفتم: خیلی هم خوب. - اگر بگویم، شما هم مثل من شوکه می‌شوید! حساس شدم بدانم چه کسی است که ایشان را این‌طور متعجب کرده است. گفتم: خب کی هست؟ - اولین نفری که برای اعزام به لبنان و جنگ با اسرائیل داوطلب شد، «عباس دوران» بود! تا اسم عباس را شنیدم، متعجب به حاج‌آقا نگاه کردم! انتظار اسم هرکسی داشتم، جز عباس دوران. اگر شركت در جنگ ایران و عراق وظيفة شغلي عباس يا حتي روی غیرت و عشق به وطن بود، جنگ با اسرائیل یک جنگ كاملاً مذهبی یا عقیدتی بود كه هركس زير بارش نمی‌رفت. عباس ظاهری ساده و بی‌ریا داشت؛ نه وجه دینی‌اش رو بود که بگویند آدم مذهبی است؛ نه اهل کلاس‌گذاشتن و خود را برتر نشان‌دادن بود که فکر کنند خلبان است یا سِمتی دارد؛ اصلاً به ذهنم نمی‌آمد چنین شخصیتی اهل داوطلب‌شدن برای جنگ با اسرائیل شود. حاج‌آقا ادامه داد: آقای مشیری! عباس دوران، انسان خاصی است، قدر ایشان را بدانید. 🌹🌷🌹 صلوات #در_جمع_شهیدان👇👇 https://eitaa.com/joinchat/2041578225C2328d02bfd @ba_Shaheidan