هدیه به حضرت عبدالله صلوات
شور یا زمینه روضه ای حضرت عبدالله ابن حسن
ای وای ای وای
ازدنیا بریدش و رفت میدون
ای وای ای وای
دستش و کشیدشو رفت میدون
ای وای ای وای
عمو شو تنها دیدو رفت میدون
ای وای ای وای
زیر دست و پا دید و رفت میدون
یتیم بودش
ولی عمری
سایه ی عمورو بر سر داشتش
با عمو بود
یازده سال
هر جایی که قدمی بر داشتش
اما حالا
می بینه که
عموشو افتاده توی گودال
می بینه که
داره می ره
روبه روش عمو حسینش از حال
عمو جونم عمو جونم
عمو جونم عمو جونم عمو جون
ای وای ای وای
می بینه عمو شو از پا افتاد
ای وای ای وای
وسطه لشگری تنها افتاد
ای وای ای وای
می بینه که دهنش پر خونه
ای وای ای وای
می بینه که دیگه نیمه جونه
حرمله خیر
نبینی که
نفسش با تیره تو بند اومد
همه دیدن
شمر بد ذات
توی گودال با یه لبخند اومد
بی حیا با
خنجر کند
انقدر بازی نکن با حنجر
پاتو بردار
از رو سینه
که بوسیده این جارو پیغمبر
ای عمو جون ای عمو جون
ای عمو جون ای عمو جون ای عمو
رضا نصابی