یــــــــا حسیـــــــــــن کاش پایِ دلِ‌ما هم به نوایی برسد اربعینی، حرمی، کرب‌وبلایی برسد آری آقاتر از آنی تو که راهم ندهی دارم امّیدکه از دوست ندایی برسد خاک پای همه زوّارِ تو روی چشمم این‌غباریست‌که از تازه هوایی برسد در دل این‌همه‌جمعیّت مشتاق گُمم مگر الطاف کریمی به گدایی برسد من هم انگار گُل گمشده دارم آقا شاید ازحنجر بُبریده صدایی برسد این همه مرهم پا ، پیشکشِ زوّارت به یتیم تو نشد مرهم پایی برسد کاش از کعبه بخوانند مرا کرب و بلا یا که از کرب و بلا ، حکم ولایی برسد همه آمادۀ لبیک به ارباب شویم که‌هنوز از لب‌خشکیده ندایی برسد یالثارات ! مهیّای قیامی باشید که زمان طلبِ خون خدایی برسد پای‌ششگوشۀ‌توعرش الهیست حسین کِی‌شودعاشق‌دلخسته به‌جایی برسد روزیِ ما اگر این فرصت دیدار نشد کاش از مشهدتان اذن رضایی برسد نیمه شبهای بقیع نیز صفایی دارد کاش‌برخاک‌حسن‌صحن‌وسرایی برسد