زبان حال امام حسن علیه السلام با مادر بند۱ ای مادر من حسنت قربونت داری با غم خو میگیری ای مادر من بمیرم که تو خونه از همه رو میگیری اونیکه زد به تو سیلی توکوچه الهی خیر از این دنیا نبینه این کبودی های پای چشاتو یه کاری کن فقط بابا نبینه جای تو مادر ای کاش که سهم من سیلی بود به جای روی ماهت صورت من نیلی بود وای مادرم وای مادر بند۲ ای مادرمن میبینی توی سینه مونده فریاد حسن ای مادر من به خدا که نمیره کوچه از یاد حسن کوله بار غم و درد تو مادر میبینی از روی دوشم نرفته هنوزم که هنوزه بعد کوچه صدای سیلی از گوشم نرفته دستم تو دستت بودو داشتی منو میبردی یادم نمیره مادر بدجوری سیلی خوردی وای مادرم وای مادر. بند۳ در بین کوچه همه غم های عالم رو دلم زارم نشست در بین کوچه تو سیلی خوردی و گوشواره تو گوشت شکست تو دلم غیر غصه جانکردم به تو قول دادم و لب وا نکردم خیلی گشتم توی کوچه مادرجان ولی گوشواره اتو پیدا نکردم یه جوری سیلی زد که شکسته گوشواره شد هم صورتت شد نیلی هم گوش تو پاره شد وای مادرم وای مادر