ترکیه در سوریه دنبال چیست؟ ترکیه از حدود 20 سال قبل اقدام به نفوذ در کشورهایی چون قطر؛افغانستان؛مصر؛سوریه؛اردن؛پاکستان و..نمود. برنامه ترکها با خدمات انساندوستانه پزشکی و فرهنگی شروع شد ولی در واقع دنبال جذب و تشکیل گروههای سلفی و اخوانی بود. سالها قبل در افغانستان و در هفت استان شمالی ترک و ازبک نشین دست به ساخت درمانگاه و بیمارستان زد. در قطر و مصر دفاتر فرهنگی درست کرد و در پوشش خدمات پزشکی با گروهها و جریانات سلفی ارتباط گرفت. ترکیه قبل از اینکه وارد جنگ و جغرافیای سرزمینی سوریه گردد؛سالها بستر سازی نمود تا زمینه حضور انان را در شمال سوریه فراهم اورد. تشکیل متینگ و تظاهرات مخالف علیه دولت اسد؛دقیقا با طراحی ترکها بود! پس از زمینه سازی و ایجاد فضای ضد اسدی؛همه دیدیم چگونه و قارچ گونه گروههای داعشی و سلفی وهابی در سوریه شکل گرفت و باعث جنگی فراگیر و طولانی مدت گشت. ترکیه روی محدوده مرزی ادلب تا لاذقیه سوریه ادعا دارد و میگوید باید به خاک ترکیه باز گردد. اختلافات سرزمینی بین ترکیه و سوریه ریشه تاریخی داشته و تاکنون تفاهم نامه های متعددی باهم امضا نموده که در سال 1988 تا 89 ادانا یکی از قراردادهاست. تاریخ جنگهای اخیر در سوریه؛بخش عمده ان به زیاده خواهی ترکها برمیگردد که شرح هشت سال اوارگی و خانه خرابی سوری ها میتواند بیانگر دخالتهای اشکار و پنهان ترکیه در یک کشور مسلمان و همسایه میباشد. به هر حال جنگ با داعش تا حدود زیادی فروکش نموده اما گروههای تحت فرماندهی و پشتیبانی ترکیه در سوریه همچنان باقی بوده و هر روز شاهد جنایات بیشماری در این خصوص هستیم. شاید اخبار جنگهای اخیر دوهفته قبل در شمال سوریه را شنیده باشید. این جنگها با چه هدفی اغاز شد؟ پس از انکه داعش و دیگر گروههای شرور و وهابی سرکوب و از بسیاری مناطق سوریه بیرون رانده شدند؛ توافقاتی تحت نام تفاهم نامه سوچی بین ترکیه؛سوریه ؛روسیه و ایران به امضا رسید. طبق این قرار داد همه گروههای مخالف و وهابی داعشی از شهرهای سوریه باید به استان ادلب رانده میشد. این اتفاق افتاد و اکنون سوریه قصد پاکسازی کل خاک کشورش از جمله ادلب را داردلاکن ترکها مقاومت نموده و اجازه بیرون راندن تروریستها از ادلب را نمیدهد. اردوغان سعی کرد ناتو و امریکا را به کمک طلبیده تا مانع اجرای خواسته طبیعی و به حق سوریه در پاکسازی ادلب گردد. اما ناتو جوابش را داد و حاضر نشد در کشورگشایی به ترکیه کمک کند. امریکا هم ورود نکرد و فقط به پشتیبانی مهمات و لجستیکی اکتفا نمود. ناتو و امریکا به خوبی اگاه بوده که هر گونه حمایت مستقیم و اشکار از ترکیه؛رویارویی و جنگ با روسها را بدنبال دارد و با این فرضیه حاضر نشدند از هم پیمان ناتویی خود حمایت کنند. ناگفته نماند جنگ اخیر در ادلب؛با هماهنگی گروههای مقاومت و ارتش سوریه طراحی شد و روسها دخالتی نکردند. تا دو روز اول جنگ؛مقاومت و ارتش سوریه توانست بخشهای زیادی از خاک کشورش را از دست گروههای وابسته به ترکیه ازاد سازد. ترکیه که خطر را بسیار احساس نمود؛واحدهای زرهی و عملیاتی ارتش را مستقیم وارد سوریه نمود که پس از این روسها هم وارد جنگ شده و ستونهای نظامی ترکها را بشدت بمباران نمودند. اردوغان خیلی تلاش کرد تا ناتو و امریکا را به کمک بطلبد اما بازهم ناکام ماند. برگ برنده و فشار ترکها همیشه مهاجرین سوری بوده و با باز کردن مرزهایش بروی مهاجرین به سمت یونان و در نهایت اروپا قصد فشار بر اروپا را داشت که یونان بشدت اعتراض نمود و باعث حساسیت اروپا نیز گشت. پوتین در واقع جان ترکیه را نجات داد و با مذاکراتی که با اردوغان داشت؛او را مجاب نمود تا دست از لجاجت و ماجراجویی و کشور گشایی بردارد و قرارداد اتش بسی بین سوریه و ترکیه به امضا رسید که فعلا دامنه جنگ تا حدودی فروکش نمود. اما به هرحال سوریه خاکش را باید به کشورشان ملحق نموده و این اتفاق دیر یا زود باید بیفتد. طبق قرارداد صلح اخیر؛امنیت و بازماندن بزرگراه ادلب به لاذقیه باید از سوی دو طرف در گیر اجرایی شود. در واقع اهداف پنهان ترکیه؛روی نا امن سازی همین محور مهم و استرااتژیک لاذقیه به ادلب خلاصه شده که نقش ما هم در بازگشایی این معبر را نباید نادیده گرفت. ترکها میدانند بندر لاذقیه در اجاره ایران بوده و باید شاهراه باز بماند تا انشاالله ارزوی چندقرن گذشته وصل شدن به دریای مدیترانه اجرایی گردد! #سوریه_ترکیه #مقاومت_پیروز_است #جاده_ابریشم ✅ #علی_سبحانی http://eitaa.com/joinchat/2467168277Caea84c1341