دکتر رضا زمانی 🌍 کوتاه و گویا با #مصباح 🪐 ایران با معاهده «ان پی تی» چه می کند؟! «ان پی تی» یا پیمان منع گسترش سلاح های هسته ای، معاهده ای است که در سال ۱۹۶۷ شکل گرفت. کشورهایی که قبل از سال ۶۷ صاحب بمب اتمی شدند، و کشورهایی چون ایران این معاهده را امضا کرده اند. ماده ۱۰ این معاهده می گوید؛ اگر کشوری احساس کند که موارد فوق العاده ای در رابطه با موضوعات این پیمان، منافع حیاتی کشورش را به مخاطره انداخته است، می تواند از آن خارج شود اما باید ۹۰ روز زودتر اطلاع دهد. پس ایران الان می تواند مطابق بند ۱۰ از ان پی تی و پروتکل الحاقی ( سال ۱۹۹۳ به سایر قوانین آژانس اضافه شد که شامل بازدیدهای سرزده و و گسترده بازرسان آژانس است ) خارج شود. بعد از این قطعنامه، ۳۵ روز فرصت است تا خروج ایران از ان پی تی و پروتکل الحاقی مورد بررسی قرار گیرد. در صورتی که مشکل حل نشود، موضوع به شورای امنیت کشیده خواهد شد. اگر شورای امنیت هم نتواند به راه حلی برسد، تمام قطعنامه های ذیل فصل هفتم بر می گردند! تمدید تعلیق تحریم ها نیازمند قطعنامه و مصوبه جدید شورای امنیت است و بالطبع حق وتو هم در آن وجود دارد اما اگر پیش نویس قطعنامه برای بازگشت تحریم ها ارائه گردد، ( که قاعدتاً آمریکا و اروپا پیش نویس را ارائه می کنند! ) رای گیری انجام نمی شود و حق وتو‌ هم وجود ندارد. اگر هیچ قطعنامه ای هم، طرح نشود باز تحریم ها خود به خود بر می گردند که به این فرایند «اسنپ بک» یا «مکانیسم ماشه» گفته می شود. با این تفاصیل، اگر روسیه و چین هم تمدید تعلیق تحریم ها را پیشنهاد بدهند، اروپایی ها می توانند وتو‌ کنند و تحریم ها را بازگردانند! حال اگر ایران،تهدید خروج از «ان پی تی» را علنا و رسماً اعلام نکند، به زودی مکانیسم ماشه فعال خواهد شد! فلسفه حضور در «ان پی تی» با هدف رفع تحریم هاست در صورتی که اکنون ما در این معاهده هستیم و تحریم‌ها هم علیه ما اعمال می شود!! #ایران_هسته_ای @mesbah_313_ir #بادرود_رسانه @badroodresane