هدایت شده از  باشگاه تربیتی آسا
فیلم شروع شد... سکانس اول یه سقف رو نشون میداد با یه لامپ وسط اون سقف... یکم گذشت و یه لحظه تاریک شد و دوباره همین صحنه،تاریک شدنی شبیه به پلک زدن دو سه دقیقه ای گذشت که کم کم صدای جمعیت دراومد و همهمه شد که این همه پول دادیم سقف رو ببینیم بعد از پنج دقیقه کم کم مردم از سالن سینما پاشدن و رفتن بیرون... بعد از هشت دقیقه فقط تعداد کمی از افراد هنوز نشسته بودن دوربین کم کم پایین اومد و یه جانباز قطع نخاع روی تخت خوابیده بود و متنی زیر تصویر: "این فقط هشت دقیقه از چهل سال زندگی این جانباز بود که شما تحمل دیدنش را نداشتین" $در_خانه_بمانیم €دهیم @aslhashtom