درداستان تشرف جناب علی بن ابراهیم بن مهزیار که خدمت امام زمان علیه السلام رسیده،ازقول اوچنین نقل شده است:وقتی به خیمه حضرت وارد شدم،پس ازعرض سلام به ایشان،امام فرمودند:ماشب وروز منتطر تو بودیم،چه چیز باعث شدکه اینقدر دیر نزد مابیایی؟ عرض کردم:آقای من،تاکنون کسی رانیافته بودم که مرا بسوی شماراهنمایی کند. فرمودند:آیاکسی رانیافتی که تورا راهنمایی کند؟!بعدباانگشت خودروی زمین کشیده، فرمودند:نه(لا). لکنکم کثّرتم الأموال وتجبّرتم علی ضعفاء المومنین وقطعتم الرحمَ الذی بینکم فأی عذرٍ لکم؟ ولی شمابه زیادکردن اموال پرداختید وبر مومنان ناتوان تکبر ورزیدید ورابطه خویشا وندی بین خودرا بریدید،دیگر شماچه عذری دارید؟! گفتم:توبه،توبه،ببخشید،نادیده بگیرید.سپس فرمودند: یابن مهزیار لولا استغفار بعضکم لبعض لهلک من علیها الا خواص الشیعه الذین تُشبه اقوالهم افعالهم. ای پسرمهزیار،اگرنبودکه بعضی ازشمابرای بعضی دیگراستغفار میکنید،تمام کسانی که برروی زمین هستندنابود می شدندمگر شیعیان خاص؛همان هایی که گفتارشان با عملشان هماننداست. [دلائل الأمامة،ص٢٩٧]