💠 برگی از چهل حدیث امام خمینی قدس‌سره (۱) ▫️فصل در تفكّر است بدان كه اول شرط مجاهده با نفس و حركت به جانب حق تعالى «تفكّر» است. و بعضى از علماى اخلاق آن را در بدايات، در مرتبه پنجم قرار داده‌اند؛ و آن نيز در مقام خود صحيح است. و تفكر در اين مقام عبارت است از آنكه انسان لااقل در هر شب و روزى مقدارى ـ ولو كم هم باشد ـ فكر كند در اينكه آيا مولاى او كه او را در اين دنيا آورده و تمام اسباب آسايش و راحتى را از براى او فراهم كرده، و بدن سالم و قواى صحيحه، كه هريک داراى منافعى است كه عقل هركس را حيران می‌كند، به او عنايت كرده، و اين‌همه بسط بساط نعمت و رحمت كرده، و ازطرفى هم اين‌همه انبيا فرستاده، و كتاب‌ها نازل كرده و راهنمایی‌ها نموده و دعوت‌ها كرده، آيا وظيفۀ ما با اين مولاى مالک‌الملوک چيست؟ آيا تمام اين بساط فقط براى همين حيات حيوانى و اداره كردن شهوت است كه با تمام حيوانات شريک هستيم، يا مقصود ديگرى در كار است؟ آيا انبياء كرام و اولياء معظم و حكماى بزرگ و علماى هر ملت كه مردم را دعوت به قانون عقل و شرع می‌كردند و آنها را از شهوات حيوانى و از اين دنياى فانى پرهيز می‌دادند با آنها دشمنى داشتند و دارند، يا راه صلاح ما بيچاره‌هاى فرو رفته در شهوات را مثل ما نمی‌دانستند؟ اگر انسان عاقل لحظه‌اى فكر كند می‌فهمد كه: مقصود از اين بساط چيز ديگر است، و منظور از اين خلقت، عالم بالا و بزرگ‌ترى است، و اين حيات حيوانى مقصود بالذات نيست. 📚 شرح چهل حدیث، حدیث اول.