عبد خدا نظر به ارادت ویژه حقیر به مرحوم آیت الله بهجت، اولین یادداشت کانال با استناد به حکایتی شنیدنی از این عارف واصل (به نقل از فرزندشان) به شرح زیر و با پی‌نوشتی معمارانه تقدیم می‌شود: 🔹هفت بار رساله‌ آقا را بی‌اسم چاپ کردیم. راضی نبودند اسم‌شان را بنویسیم. وقتی هم که با اصرار زیاد راضی شدند، فقط اجازه دادند بنویسیم: «العبد، محمدتقی بهجت»؛ آن هم با اِکراه. 🔹کتاب مناسک حج ایشان را که چاپ کردیم، نوشتیم: «آیت‌الله بهجت»؛ خیلی جدی در حضور بزرگان توبیخ‌مان کرد! 🔹هنگامی که رساله‌اش چاپ شد؛ یک روز مرا کنار کشیدند و فرمودند: «علی آقا! تو هر کسی می‌خواهی باشی، باش! می‌خواهی حجت‌الاسلام باشی، باش! می‌خواهی آیت‌الله باشی، باش! می‌خواهی آیت‌الله‌العظمی باشی، باش! می‌خواهی مرجع تقلید باشی، باش! می‌خواهی اعلم فقها هم باشی، هیچ مانعی ندارد. پدرت یک طلبۀ معمولی بیشتر نیست!» 🔹می‌فرمودند: «راضی نیستم درباره‌ام سخنی بگویی یا خدای ناکرده، در فکر تبلیغ و جذب کسی باشی، رساله را هم به کسی نده...! 🔹 پی‌نوشت: از مهمترین دلایل بی‌هویتی و اغتشاش بصری شهرهای معاصر، تلاش معماران و شهرسازان برای تشخص و جلب نظر کردن طرح ها در سیمای شهر است. عموم معماران تلاش می‌کنند که طرحشان، نظر مخاطب را به هر نحو ممکن به خود جلب نماید و این غایت در وجوه مختلف طرح (از هندسه و فرم گرفته تا مصالح و رنگ و ...) تاثیر می‌گذارد. آنگاه که همه یا اغلب قریب به اتفاق معماران و شهرسازان، به دنبال این تشخص و یونیک بودن باشند، شهرهای هزار پاره و پر از اغتشاش ما بروز می‌یابد که بستری است برای تفاخر و تکاثر؛ شهری که در آن، هر کس با طرحش به دنبال شاخص شدن است. دقیقا بر خلاف شهر سنتی که در آن، وجوه بیرونی ابنیه، همگی از یک نظم و قاعده کلی (چه در هندسه و الگوی کالبدی و چه در مصالح و رنگ و ...) تبعیت می‌کرد و هیچکس به دنبال تمایز و تشخّص کالبدی نبود (نه معمار و نه کارفرما). درنتیجه در کلیت شهر، انتظام بصری، وحدت و هویت کاملا مشهود بود. اگر معماران و شهرسازان از سویی و مالکان و کارفرمایان هم از سوی دیگر، قدری اخلاق مدارتر بودند و هر کس به دنبال تشخّص طرح و ساختمانش نمی‌رفت اکنون شهرهای باهویت‌تری داشتیم؛ بگذریم که این روزها فروتنی و اخلاق‌مداری مرحوم آیت الله بهجت حتی در خود جمعهای حوزوی هم کمیاب است تا چه رسد به جمعهای معماران و شهرسازان و ...؛ سلام خدا بر او و همه کسانی که گمنامی و فروتنی را برگزیدند و شهرت را واگذاشتند. @baladetayyeb