شهرهای سنتی و رزق‌های آسمانی 🔹 برخلاف شهرهای معاصر که مساجد را از متن زندگی شهروندان حذف کرده‌اند و به حاشیه محلات رانده‌اند، در شهر سنتی همه مناسبات (اعم از مناسبات فرهنگی، اجتماعی، سیاسی و حتی اقتصادی) حول مساجد و با محوریت مساجد شکل می‌گرفت. به نحوی که حتی بازار اصلی شهر، در امتداد مسجد شکل می‌گرفت؛ نظیر بازار اصفهان در امتداد مسجد جامع اصفهان و یا بازار وکیل پیرامون مسجد وکیل شیراز و ... 🔹 این نوع شهرسازی برخلاف شهرهای سکولار معاصر که شهر/ثروت هستند و نبض شهر در اختیار مراکز تجاری و مال‌ها است، ترجمان شهر/عبودیت بود؛ شهری که در آن، نبض شهر در اختیار مساجد بود و رفع همه نیازهای شهروندان، با محوریت این خانه‌های آسمانی انجام می‌شد. اعم از نیازهای معنوی که در خود این خانه‌های آسمانی رفع می‌شد و یا نیازهای مادی که در بازارهای پیرامون این خانه‌های آسمانی رفع می‌شد تا این نوع شهرسازی به بهترین وجه ممکن و با زبانی شهرسازانه به شهروندان یادآوری کند که "وَ فِی السَّمَاءِ رِزْقُكُمْ وَ مَا تُوعَدُون" (ذاریات/۲۲). @baladetayyeb