به بهانه تقارن بهار قرآن و بهار طبیعت
🔸 به خانههای چهار فصل ایرانی دقت کردهاید؟ خانههایی با حیاط پر از حیات در قلب خانه که همواره در فصل بهار محملی بودند برای مشاهده سِیر تحولات طبیعت و فهمِ "فَانظُر إِلَىٰ آثَارِ رَحمَت اللَّه كَيفَ يُحيِی الْأَرضَ بَعد مَوْتها: به آثار رحمت الهی بنگر که چگونه زمین را بعد از مردنش زنده میکند" (روم/۵۰).
🔸گرچه در شهرسازی معاصر با حذف نگاه چند بُعدیِ حاکم بر سبک زندگی اسلامی ایرانی، حیات را از حیاط گرفتیم و نهایتا آنرا به فضای باز و رها شدهای تقلیل دادیم که حداکثرِ کارکردش پارکینگ ماشین است، اما قطع ارتباط با مظاهر طبیعت در زمین، فقط یک روی سکهی زندگی آپارتمانی است و روی دیگرش، قطع ارتباط با مظاهر طبیعت در آسمان است.
🔸کلانشهرهای معاصر با محدود کردن دید به آسمان و ستارگان که نتیجهی بافتهای شهریِ متراکم و آلوده است، با شهروندان خود چنان کردهاند که از رویت آسمان و ستارگان نیز محرومند: "أَفلم يَنظُروا إِلَى السَّماء فَوقهم كيفَ بنَيناهَا وَزَيَّنَّاها وَ ما لَها مِن فُروج"(ق/۶). محصول چنین شهری که مظاهر خلقت الهی را، هم در زمین و هم در آسمان از شهروندانش دریغ میورزد، انسانی میشود بریده از فکر و ذکر خدا و بدیهی است که بروز انواع اضطرابها و سرگشتگیها برای چنین انسانی دور از انتظار نیست که "أَلَا بِذِكْرِ اللَّهِ تَطْمَئِنُّ الْقُلُوب"(رعد/۲۸). امید آنکه با فهم عمق غبن حاصل از این نوع سبک زندگی، بتوانیم مجددا بسترساز احیاء سبک زندگی اسلامی ایرانی باشیم.
سال نو مبارک
بااحترام، محمدمنان رئیسی (منتخب مردم شریف استان قم در مجلس شورای اسلامی) 🌹