. پراکندگی تاریخی و تغییر هویت ✍احمد لطفی فرا ایل پراکنده‌ی سوره میری و ایلات و طوایفی که در تاریخ امده، و یا به اعتراف خودشان در اتحادیه سوره میری از لحاظ نسبی و سببی تا کنون شناسایی شده اند، عبارتند از؛ کلهرها، توتک ها، آنتار ها، آدینه وندها، ممیوندها( مومه وند، میربگ، نویر عالی، آزادبخش، …) سورمیلی های نهاوند و روستاهای سهران، ( مانند باباقاسم، زرینی‌ها، بیان، و…) سوره میری‌های کرمانشاه ( اعم از برخی طوایف هرسین و چمچمال و سطح شهر)، بازگیرها، باپیروندها، میمه ای ها، ذوالفقاری ها، کیان ها، چالسرایی ها، چال زوردها، برخی از طوایف پنجستون، دارخورها ی سنجابی، بسیاری از طوایف ملکشاهی، مانند باولک، خیرشه، کینی آیینه، و…)برخی از طوایف زرین آباد و جایروند و شهریاران و باپیروند و …. و کُلم، وصفرلکی ها، شرف های شوهان، و ناصری ها و برخی از ملخطاوی ، محمود وندها، و… در سطح شهر و روستاهای مهران، مستوفی ها و خلیفه های هلیلان و اطاف آن.همچنین برخی ساکنان خانقین، کوت، اماره، زرباطیه، علی غربی، مندلی، شهربان، علی شرقی، بغداد، سلیمانیه، شهر مرزی وان ترکیه، و نقاطی دیگر از ترکیه ، و…. را می توان نام برد‌ آنچه از تاریخ و اقوال سینه به سینه برمی آید اجداد ریزه وندها، عالیبیگی ها، برخی از شوهانها ، و میمه ای ها و زرین آبادی‌ها و بدره ای ها و دره شهری ها از جمله بیچونعلی سوره میری که قبرش در قلعه گل و معروف به طاق بی‌چون همه می دانند. قبر سوره میری ها و سور سورها در روستا های سرخ آباد ، جهانگیر آباد، بهمن آباد، چم‌کلان، شیخ مکان، و….شهرستان دره شهر هم قابل دقت نظر هستند. متن کامل نوشته بالا را همراه با سند ارزشمند تاریخی در تارنمای نشریه فرهنگی-اجتماعی بلوطستان به نشانی زیر بخوانید.👇 http://baloutestan.ir/?p=29555